دستگاههای بدنسازی که ارزش وقت گذاشتن ندارند
در این مقاله با برخی از دستگاههای بدنسازی که ارزش وقت گذاشتن ندارند و غیرکاربردی و حتی خطرناک می‌باشند آشنا خواهیم شد. بعضی از این دستگاهها نیز مورد انتقاد افراد حرفه‌ای قرار می‌گیرند.
برای کسانی‌که می‌خواهند تمرینهای قدرتی را شروع کنند دستگاههای بدنسازی می‌تواند خوب باشد؛ اما مانند کار با وزن آزاد تاثیرگذار نیست. همچنین در آخر تمرینها که خستگی، از اجرای شکل درست حرکت جلوگیری می‌کند، کار کردن با دستگاههای بدنسازی خوب است؛ اما بعضی از دستگاهها دردسرهای‌شان از جمله افزایش خطر آسیب، هدر رفتن زمان با حداقل نتیجه، بیشتر از امتیاز آنها می‌باشد. پس بهتر است که از این نوع دستگاهها صرف نظر کنید.
دستگاه Adductor/Abductor
در باشگاه نه‌تنها کار با این دستگاه کمی عجیب است، بلکه تاثیرگذاری آن نیز بر عضلات هدف (داخل و خارج ران) کم می‌باشد. در حالی‌که این دستگاه به‌طور جداگانه بر روی این عضلات کار می‌کند، برای اینکه عضلات نزدیک‌کننده و دورکننده ران، کار خود را به‌خوبی انجام دهند باید در هماهنگی با سایر بخشهای بدن قرار گیرند. به همین دلیل، توصیه می‌شود که برتمرینهای وزن آزاد تمرکز کنید.
حرکتهای جایگزین آن: برای اینکه از این عضلات بیشترین استفاده را ببرید، باید صفحه فرنتال را حرکت دهید (پهلو به پهلوی بدن)؛ همچنین می‌توانید بر روی حرکتهایی همچون اسکوات تک پا، یا پیستول اسکوات تمرکز کنید که این حرکتها برای افزایش قدرت در ران نیازمند تعادل بیشتری است. تمرینهایی که با یک پا انجام می‌شوند، همچون لانگز معکوس، لانگز رو به جلو، ددلیفت رومانی تک پا و اسکوات تک پا برای عضلات دورکننده و نزدیک‌کننده عالی می‌باشند.
دستگاه چرخش نشسته
آیا تا به حال کسی را دیده‌اید که چوب بیس‌بال را بچرخاند؟ حالا این حرکت را با دستگاه چرخش نشسته مقایسه کنید. در چرخش طبیعی بیس‌بال، قسمت ران و بالاتنه، هماهنگ باهم می‌چرخند تا چرخش را ایجاد کنند؛ اما در دستگاه چرخشی، ران قفل می‌شود؛ در حالی‌که بالاتنه می‌چرخد. در هنگام چرخش، قسمت ران باید هم‌راستای بالاتنه بچرخد؛ در غیر این‌صورت به پایین کمر فشار وارد شده و به همین دلیل این دستگاه موجب آسیب می‌شود.
حرکتهای جایگزین آن: به جای این دستگاه، حرکتهای چرخشی را انجام دهید که کل بدن درگیر شود. می‌توانید با حرکت wood chopss به وسیله سیم کش شروع کنید که قسمت ران و بالاتنه هم‌زمان با هم کار کند.
دستگاه اسمیت
در دستگاه اسمیت یک هالتر با دامنه حرکات در جای خود قفل شده است؛ این دستگاه به‌عنوان جایگزینی برای کار با هالتر در حرکتهایی مانند اسکوات و ددلیفت استفاده می‌شود. در حالی‌که دستگاه اسمیت در شرایط بحرانی مهم است؛ اما می‌تواند شانس آسیب را افزایش دهد. از آنجایی‌که مسیر هالتر ثابت است، وزنه‌بردار مجبور است با مسیر دستگاه (نه حرکت طبیعی بدن) پیش برود. به همین دلیل می‌تواند در طولانی مدت موجب آسیب شود.
حرکتهای جایگزین آن: به جای استفاده از اسمیت برای وزنه‌های سنگین، می‌توانید از آن برای حرکتهای سبک گرم‌کردن بهره ببرید. هالتر المپیک را جایگزین کنید و آن را در ارتفاع مشخصی قرار دهید؛ سپس زیر آن بروید و حرکتهای مختلف را انجام دهید.
دستگاه کشش جلوی پا
این دستگاه به‌طور حتم می‌تواند جلوی پا را درگیر کند، اما بیشتر مربیها سفارش می‌کنند که از دستگاه کشش جلوی پا صرف‌نظر کنید؛ زیرا می‌تواند موجب زانو درد شود. بار حرکت (پد بر روی ساق پا) از مفصل زانو خیلی دور است و فشار زیادی به مفاصل زانو وارد می‌کند. همچنین در حالی‌که پاها حرکت می‌کنند بدن را در حالت قفل قرار می‌دهد.
بهتر است حرکتهای زنجیر بسته، مانند اسکوات را (بدن به یک نقطه ثابت می‌شود و حرکت می‌کند) انجام دهید؛ زیرا در حرکتهای زنجیر باز، فشار به جای کل بدن به یک نقطه وارد می‌شود. این حرکت رفته رفته موجب آسیب خواهد شد.
حرکتهای جایگزین آن: حرکتهایی همچون اسپلیت اسکوات بولگاری و اسکوات از جلو می‌تواند علاوه بر کل بدن، پاها را نیز هدف قرار دهد. در انتهای تمرین سعی کنید برای فشار بیشتر، اسکوات تک پا را تا جایی‌که می‌توانید نگه دارید. این حرکت ایزومتریک می‌تواند نقطه پیشرفت تمرینهای پا باشد.
علاقه برای داشتن عضلات شش تکه می‌تواند شما را به سمت این دستگاه بکشاند. استفاده از آن به وزنه‌برداران کمک می‌کند وزنه‌های زیادی را برای میان‌تنه استفاده کنند؛ اما این دستگاه دو عیب اساسی دارد. اول اینکه اگر از رایانه زیاد استفاده می‌کنید و حالت قوز کرده دارید این حرکت می‌تواند شکل بدن‌تان را بدتر کند و دیگر اینکه براساس پژوهشها، کرانچها برای سلامت پایین کمر جزو بهترین حرکتها نمی‌باشند.
حرکتهای جایگزین آن: به جای اینکه در دوره‌های پی در پی حرکت کرانچ را انجام دهید، سعی کنید سایر حرکتهای شکمی مانند انواع پلانک را (که بر روی قدرت میان‌تنه و استقامت تمرکز دارند) انجام دهید. با پلانک سنتی بر روی ساعد و انگشتهای پا شروع کنید و در ادامه، یک پا را از زمین بگذارید؛ شما در یک حرکت ساده می‌توانید کل میان‌تنه را درگیر کنید.
