چرا چربی های شکم اینقدر سمج هستند؟
برای بسیاری از زنان، شکم آخرین مرز کاهش وزن است. پس از ماه ها قطع مصرف کالری، کاهش وزن، کوچک کردن بازو، پا، صورت و باسن، چربی های شکمی شما ممکن است از جایش تکان نخورد.
گرچه ممکن است موارد مختلفی از جمله سن و ژنتیک بر روی باقی ماندن چربی های شکم موثر باشد، اما مقصر اصلی این چربی ها تکامل اولیه ی انسانهاست. بدن ترجیحا چربی ها را به کمر می فرستد تا چربی ذخیره شده ی نزدیک به اندام های حیاتی در مواقع نیاز مورد استفاده قرار گیرد. به علاوه، وجود چربی های شکم برای زنانی که قصد بچه دار شدن دارند، بسیار اهمیت دارد.
به همین دلیل است که گفته می شود آنچه که می خورید (و تاثیرهورمونی آن بر روی بدن شما) در چربی سوزی و تجمع چربی های دور شکم شما بسیار اهمیت دارد.
در اینجا چهار اشتباه غذایی بیان شده که ممکن است بر روی چربی های شکمی شما موثر باشد.
۱- به اندازه ی کافی چربی های سالم مصرف نمی کنید.
برای اینکه چربی بسوزانید، باید به میزان کافی چربی مصرف کنید. اما انتخاب نامناسب چربی ها ممکن است موجب شود، چربی های شما از جایشان تکان نخورند. در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، افراد با وزن سالمی که به مدت دو ماه روزانه ۷۵۰ کالری از چربی های اشباع دریافت کردند، دچار چربی های شکمی چشمگیری نسبت به افرادی که چربی های غیر اشباع پلی مصرف کردند، شدند. طبق این مطالعات، رژیم های غذایی سرشار از چربی های اشباع، ژن های مربوط به ذخیره ی چربی های شکمی را فعال می کنند. برای دریافت چربی های غیر اشباع پلی همچون امگا ۳، از ماهی های آب سرد همچون سالمون، ماهی تن و ماهی مکرل دو بار در هفته استفاده کنید.
۲- وعده ی صبحانه یا نهار شما کافی نیست.
توزیع میزان دریافتی کالری با مصرف غذا در وعده های کوچک برای هر ۴، ۵ ساعت یک بار از ایجاد چربی های شکمی در شما جلوگیری می کند. دلیلش این است که در هنگام شب، سلول های بدن شما نسبت به انسولین مقاوم تر می شوند و اگر وعده ی شام بیشتر از نهار باشد، قند خونتان را به شدت بالا می برد. این مشکل به مرور زمان تبدیل به التهاب، افزایش سطح انسولین و چربی های شکمی می شود.
۳- بیشتر از کربوهیدرات های فرآوری شده استفاده می کنید.
جایگزین کردن کربوهیدرات های فرآوری شده با منابع غذایی فیبردار مثل غلات کامل، انواع لوبیا و میوه موجب از بین رفتن چربی های شکمی شما خواهد شد.
دلیل آن هم این است که رژیم های غذایی حاوی قند، پانکراس را برای تولید انسولین بیشتر به چالش می کشاند و موجب ذخیره ی چربی های شکمی (حتی اگر به صورت ژنتیکی نیز دچار این مشکل نباشید) می شود. نکته ی دیگر این است که مصرف شکر و قند موجب افزایش سطح کورتیزول می شود. کورتیزول هورمون استرس است و موجب التهاب و تجمع چربی های شکمی می شود.
به علاوه، فیبر موجود در کربوهیدرات های فرآوری شده موجب خدشه دار کردن اهداف کاهش وزن شما می شود. افرادی که مصرف فیبر محلول خود را روزانه تا ۱۰ گرم افزایش دادند، توانستند چربی های شکمی خود را در طول پنج سال تا ۳٫۷ درصد کاهش دهند. برای کاهش وزن و سلامت کلی بدن، باید ۲۵ تا ۳۵ گرم فیبر به صورت روزانه مصرف کنید.
۴- نیاز به مصرف آنتی اکسیدان بیشتری دارید.
التهاب، موجب افزایش تمایل بدن برای ذخیره ی چربی های دور شکم می شود. یکی از راه های از بین بردن التهاب و چربی های شکمی، یک رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان است.
