دلیل لزوم تمرکز فکری در تمرینات بدنسازی
هم مربی‌ها به ما می‌گویند و هم معزمان که اگر تمرکز کنیم، می‌توانیم تمرینات بسیار بهتری داشته باشیم. اگر پشت هر حرکت قدرتی یا سریعی، قدرت ذهنی کافی باشد، از نظر تکنیکی هم پیشرفت خواهیم کرد.
چرا به تمرکز نیاز داریم؟
افراد زیادی در باشگاه هستند که وزنه‌ای را برمی‌دارند و فقط آن را از نقطه A به نقطه B می‌رسانند و ماه‌ها و ماه‌ها همین را تکرار می‌کنند. هرچند عوامل زیادی وجود دارد که باعث عدم پیشرفت می‌شود؛ مانند برنامه تمرینی اشتباه و تغذیه نادرست، اما اگر این افراد با تمرکز تمرین کنند و روی عضله‌ای که در حال کار کردن روی آن هستند فکر کنند، دست‌کم نتایجی خواهند گرفت.
همیشه گفته شده و می‌شود که با تمرکز دقیق می‌تواند نتایج مطلوب‌تری داشته باشد. برای رسیدن به چنین مهارتی، باید یاد بگیرید که چطور از حواس‌پرت‌کن ها دوری کنید. شما باید دقیقاً احساس کنید که عضلات‌تان حین تمرین چگونه به چالش کشیده شده و تحریک می‌شوند.
معمولاً توصیه‌ای که در مورد تمرکز می‌شود این است که از قدرت ذهن‌تان در تمرینات بدنسازی برای ایجاد ارتباط ذهنی – عضلانی استفاده کنید، پیش از اینکه یک ست را شروع کنید، در مورد عضلاتی که قصد دارید فعال‌شان کنید خوب فکر کنید، ضمناً هر بار که می‌خواهید تمرینی را انجام دهید، درمورد انقباض و انبساط های عضلانی نیز فکر کنید.
وقتی وزنه‌ای را بلند می‌کنید، انقباض عضله را احساس کنید و وقتی سر جای اولش بر می‌گردانید کشش آن را نیز حس نمایید. مثلاً وقتی روی سینه‌های‌تان کار می‌کنید، با بالا بردن وزنه، عضله را منقبض کنید و با آهسته پایین آوردن وزنه، عضله را بکشید. اما اکنون مطالعاتی صورت گرفته که یافته‌هایشان گویای واقعیت‌های متفاوتی هستند؛ چیزی فراتر از خود بدن و حرکات!
پژوهش‌ها چه می‌گویند
در تحقیقاتی که انجام شد، شناگران با توانمندی‌های یکسان به ۲ گروه تقسیم شدند؛ گروه اول روی حرکت بازوهای‌شان و طی مسیر تعیین شده تمرکز کردند و گروه دیگر فقط روی عقب راندن آب متمرکز شدند. گروه دوم، رکوردی بسیار سریع‌تر را ثبت کردند؛ پدیده‌ای که به آن “تمرکز بیرونی” گفته می‌شود.
یعنی تمرکز روی تأثیر حرکت بدن، مؤثرتر از تمرکز روی خودِ بدن است. وقتی تمرکزتان بیرونی باشد، اتوماتیک‌تر و مؤثرتر عمل خواهید کرد. بدن، تا حدودی می‌داند که چه باید بکند تا به نتایج دلخواهش برسد بنابراین حرکات، مؤثرتر و دقیق‌تر خواهند بود. این پدیده در هر ورزشی کاربرد دارد. در بدنسازی بهتر است تمرکز بیشتر روی نحوه حرکت وزنه باشد. هنگام دویدن، به‌جای تمرکز روی حرکت پاها یا تنفس، روی فشاری که به زمین وارد می‌کنید تمرکز نمایید. وقتی توجه‌تان را از بدتان به سمت تأثیر حرکت بدن بر پیرامون‌تان معطوف می‌کنید، فرم و عملکرد بهتری دارید.
وانمود کنید تا واقعی شود!
اثر تفکر مثبت، فراتر از دادن حس خوب است و دریافت اکسیژن و اجرای‌تان را مؤثرتر می‌کند. در مطالعه‌ای دیگر هم دوندگانی با توانایی‌های یکسان به ۲ گروه تقسیم شدند؛ گروه اول ۱۰ دقیقه دویدند، گروه دوم هم ۱۰ دقیقه دویدند اما در فرم‌شان، بازخورد مثبت دریافت کردند چون تمرکزشان روی اثر حرکات‌شان بود، این گروه کمتر خسته شده بودند و دریافت اکسیژن بهتری نیز داشتند. یافته‌ها نشان می‌دهد اگر شما باور کنید که فرم اجرای‌تان درست است، ورزش کردن راحت‌تر شده و مصرف اکسیژن‌تان هم مؤثرتر است. به گفته دانشمندان دلیلش هم این است که داشتن اعتماد بنفس در اجرای فرم، باعث می‌شود کمتر فکر کنید. بازخورد مثبتی که می‌گیرد، به شما آرامش می‌دهد و دیگر نگران راندمانتان نیستید.
در تمرین‌های یک نفره هم می‌توانید ذهن‌تان را مشغول این مسئله کنید که فرم خوبی دارید یا به یکی از موفقیت‌هایتان فکر کنید. اگر همراه کس دیگری تمرین می‌کنید می‌توانید همدیگر را تشویق کنید تا کمتر نگران حرکات بدنتان باشید در نتیجه احساس و عملکرد بهتری خواهید داشت.
انگیزه داشته باشید و انتخاب کنید
انگیزه، موفقیت آفرین است. اگر انگیزه‌تان را احساس کنید، نه‌تنها فرم بهتری خواهید داشت بلکه کمتر هم احساس خستگی می‌کنید. وقتی با انگیزه تمرین کنید، بهتر می‌توانید روی خودتان کنترل داشته باشید. در تحقیقی دیگر، به تعدادی بدنساز این امکان داده شد تا ترتیب تمرین‌های‌شان را انتخاب کنند و برای گروهی دیگر هم یک سِت از پیش تعیین شده در نظر گرفته شد.
آن‌هایی که امکان انتخاب داشتند، فرم اجرای‌شان بهتر بود و نتایج بهتری کسب کردند زیرا “انسان” دوست دارد آزادی عمل داشته باشد. اگر شما هم پیرو یک برنامه روتین تعیین شده هستید، در خلال برنامه، انتخاب‌های کوچکی داشته باشید مثلاً انتخاب نوع حرکات برای وارم آپ یا حرکات کششی در ریکاوری.
منبع: علم ورزش
