تعریق بیش از حد و روش های درمان آن
تعریق بیش از حد که در علم پزشکی به آن هایپرهیدروز (Hyperhidrosis) می‌گویند، وضعیتی است که در آن بدن فرد در شرایط غیرمعمول و به طور غیرطبیعی شروع به تعریق می‌کند. به طور مثال ممکن است فردی که به این مشکل دچار است، در هوای سرد زمستان نیز بدون هیچ فعالیت خاصی شروع به تعریق کند. در این مطلب با این مشکل آزاردهنده بیشتر آشنا شده و روش‌های درمان آن را بررسی می‌کنیم. لطفا با عطارباشی همراه باشید.
تعریق بیش از حد دست‌ها و زیربغل‌ها
تعریق بیش از اندازه کف دست ها و کف پاها (پالموپلانتار هایپرهیدروز) می تواند به طور متوسط از حدود سن ۱۳ سالگی آغاز شود. این شرایط می تواند احساس خجالت از دست دادن با دیگران یا حتی روابط عاشقانه را موجب شود.
همچنین، تعریق بیش از اندازه می تواند قسمت زیربغل را تحت تاثیر قرار دهد که به نام هایپرهیدروز زیربغلی شناخته می شود، اما این شرایط به طور معمول تا پس از نوجوانی رخ نمی دهد. تعریق کف دست ها می تواند مشکلات جدی‌تر را مانند دشواری در به دست گرفتن قلم یا فرمان خودرو را موجب شود.
انواع هایپرهیدروز
هایپرهیدروز را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد، که شامل اولیه (یا کانون اولیه) و ثانویه می شوند. نوع اولیه در نتیجه تحت تاثیر قرار گرفتن اعصابی که غدد عرق را کنترل می کنند و فعالیت بیش از اندازه این غدد شکل می گیرد.
نوع ثانویه کمتر شایع است، اما می تواند نشانه ای از مشکلی جدی باشد. این نوع از تعریق بیش از حد در نتیجه یک مشکل پزشکی زمینه ای مانند دیابت، یائسگی، مشکلات تیروئید، و حتی برخی سرطان ها شکل می گیرد. نوع ثانویه می تواند از عوارض جانبی مصرف برخی داروها نیز باشد. اگر درباره تعریق بیش از اندازه نگران هستید، بهترین گزینه مراجعه به پزشک و بررسی دقیق شرایط است.
نقش ژنتیک
برخی بر این باورند که تعریق بیش از اندازه ممکن است ارثی باشد، اما دلایل احتمالی دیگر برای ابتلا به نوع ثانویه را ارائه نمی کنند.
پیوند با ژنتیک ممکن است نادیده گرفته شده باشد، زیرا بسیاری از اعضای یک خانواده ممکن است به این شرایط مبتلا باشند، اما متاسفانه در نتیجه احساس خجالت، افراد بسیاری هیچگاه درباره این مشکل با یکدیگر صحبت نمی کنند. اگر این مشکل در خانواده شما وجود دارد، به اشتراک گذاشتن اطلاعات ممکن است به تسریع پژوهش درباره پیوندهای ژنتیکی و احتمال یافتن یک روش درمان کمک کند.
تعریق بیش از حد بدون نیاز به محرک
دلایل مختلفی ممکن است زمینه ساز تعریق در بیماران مبتلا به هایپرهیدروز شوند، که از آن جمله می توان به دست دادن با دیگران، آب هوای گرم یا مرطوب، پوشیدن لباس گرم در آب و هوای سرد، مصاحبه های شغلی، و صحبت در مکان های عمومی اشاره کرد.
اما به این نکته نیز اشاره می شود که تعریق بیش از حد به یک محرک نیازی ندارد. در حقیقت، افراد مبتلا به این شرایط به دلیل این که عصبی هستند، عرق نمی کنند، بلکه آنها عصبی هستند، زیرا عرق می کنند.
اثرات تعریق بیش از حد بر زندگی فرد
هایپرهیدروز چیزی فراتر از یک شرایط جسمانی است و احساس خجالتی که از این شرایط در فرد شکل می گیرد می تواند راهنمای وی در برنامه های خود باشد. تعریق بیش از اندازه می تواند چنان خجالت آور باشد که موجب اضطراب، و رفتارهای پنهانی شود، و آرزوهای تحصیلی و انتخاب های کاری را تحت تاثیر قرار دهد.
تعریق بیش از حد حتی می تواند شنا کردن را به تنها انتخاب ورزشی برای افرادی که از این شرایط رنج می برند، تبدیل کند و همچنین به این نکته اشاره می شود که تعریق زیاد چگونه می تواند نابودی کفش های چرمی را موجب شود.
روش‌های درمانی موثر برای تعریق بیش از حد
عدم درمان هایپرهیدروز می تواند به معنای آن باشد که در طول زندگی خود با این شرایط همراه خواهید بود. اما روش های پزشکی و غیر پزشکی برای کمک به مدیریت علائم آن وجود دارند.
به عنوان مثال، ضد تعریق های بدون نسخه حاوی آلومینیوم کلرید می توانند در صورت شکست محصولات دیگر برای مقابله با تعریق بیش از حد استفاده شوند. همچنین، شما می توانید با پزشک خود درباره تجویز ضد تعریق های حاوی آلومینیوم کلرید هگزاهیدرات صحبت کنید.
از دیگر روش های درمانی می توان به داروهایی که برای کاهش تعریق استفاده می شوند (آنتی کولینرژیک ها)، بوتاکس (برای تعریق بیش از اندازه زیر بغل)، لیزر برای تخریب غدد عرق زیر بغل، و عمل جراحی به نام سمپاتکتومی توراسیک به عنوان آخرین راه حل موجود اشاره کرد.
