پروتئین های موجود در خون و بیماری سندرم خستگی مزمن

پژوهشی جدید نشان میدهد، التهاب، عامل اغلب شرایطی است که باعث سستی و ناتوانی میشوند. سندرم خستگی مزمن درمانی ندارد و درمان های قابل اطمینان دست نیافتنی باقی مانده اند اما پژوهشی جدید حاکی از ارتباط این بیماری با تغییراتی در ۱۷ پروتئین سیگنال دهنده سیستم ایمنی موسوم به سیتوکین ها می باشد.

پروتئین های موجود در خون و بیماری سندرم خستگی مزمن

به گفته محققان مرکز پزشکی دانشگاه استنفورد، این پژوهش نشان می دهد که التهاب نقش مهمی در این بیماری دارد که سال ها می تواند ادامه یابد. آنها اظهار داشتند که یافته هایشان می تواند به پزشکان کمک کند خستگی مزمن را تشخیص دهند و شدت آن را ارزیابی کنند.

این بیماری به عنوان ، myalgic encephomyelitis یا ME / CFS نیز شناخته میشود.

دکتر دیویس، نویسنده ارشد این پژوهش، در نشست خبری بیمارستان بیان کرد،”بحث ها و ابهامات زیادی در مورد ME / CFS وجود داشته اند و حتی در مورد اینکه آیا واقعا این مسئله یک بیماری محسوب میشود یا خیر. یافته های ما به وضوح نشان می دهند که این یک بیماری التهابی است و پایه محکمی برای آزمایش خون تشخیصی ارائه میدهد.”

دیویس مدیر موسسه استنفورد در بخش ایمنی، پیوند و عفونت است.

سندرم خستگی مزمن بیش از یک میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد. نویسندگان اظهار داشتند که زنان بیشتر از مردان آسیب می بینند و این وضعیت اغلب در طول سال های نوجوانی رخ می دهد و سپس در ۳۰ سالگی فرد دوباره عود میکند.

نویسنده راهنما، دکتر خوزه مونتویا در نشست خبری گفت: “سندروم خستگی مزمن می تواند یک فرد فعال را به فردی وابسته تبدیل کند.” مونتویا استاد بیماری های عفونی در مرکز پزشکی است.

بعضی افراد طی یک سال بدون درمان بهبود می یابند. اما در اغلب موارد این بیماری چندین دهه ادامه می یابد.

علاوه بر احساس خستگی که با استراحت برطرف نمی شود، سندرم خستگی مزمن ممکن است علائمی از قبیل خستگی ذهنی و یا خستگی فکری ایجاد کند. بعضی افراد نیز به مشکلات قلبی، اسهال، یبوست یا درد عضلانی دچار میشوند. دامنه وسیع علائم این بیماری باعث شده است که تشخیص برای پزشکان دشوار شود.

مونتویا گفت: “من شاهد مسئله وحشتناکی از این بیماری هستم، آن هم افزایش صدها بیمار مبتلا به این بیماری است. تاکنون ۳۵ سال است که این بیماری مشاهده شده است و در مورد آن صحبت شده است، گاهی اوقات آن را به دلیل شرایط روانشناختی توصیف کرده اند. اما سندرم خستگی مزمنبه هیچ وجه ساخته و پرداخته تخیل نیست. بلکه واقعی است.”

داروهای ضد ویروسی و ضد انعقادی ( وارفارین ) در کاهش علائم کمک کرده اند، و داروهایی که سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می دهند نیز موفقیت های خوبی داشته اند.

محققان استنفورد با امید به تعیین دقیق عامل احتمالی برای این وضعیت، ۱۹۲ فرد مبتلا به خستگی مزمن و ۳۹۲ فرد سالم را تجزیه و تحلیل کردند. بیماران مبتلا به خستگی مزمن به طور متوسط بیش از یک دهه با علائم این بیماری دست و پنجه نرم میکردند.

محققان مدت زمانی که فرد دچار بیماری بود و شدت علائم او را در نظر گرفتند. سپس آنها سطوح ۵۱ سیتوکین را تجزیه و تحلیل کردند.

براساس این پژوهش، از این پروتئین ها، ۱۷ پروتئین با شدت بیماری ارتباط داشتند و ۱۳ پروتئین با pro-inflammatory مرتبط بودند. Pro-inflammatory بدان معناست که این پروتئین ها در بدتر شدن بیماری نقش داشتند.

محققان خاطر نشان كردند كه يكي از این پروتئين ها در خون زنان شايع تر از مردان است كه مي تواند مصداقی در مورد دلیل شایعتر بودن خستگي مزمن در زنان باشد. نویسندگان گفتند یافته های آنها می توانند برای بهبود تشخیص و درمان بیماری مورد استفاده قرار گیرند.

مونتویا گفت: “چندین دهه، طرح مطالعه “موردی در مقابل کنترل افراد سالم” به خوبی برای پیشرفت درک ما از بسیاری از بیماری ها عمل کرده است. “با این حال، ممکن است که برای برخی از آسیب شناسی ها در انسان، تجزیه و تحلیل شدت بیماری یا مدت زمان بیماری بتواند بینش های بیشتری ارائه دهد.”

این مطالعه به صورت آنلاین در روز ۳۱ ژوئیه در مجموعه آکادمی ملی علوم منتشر شد.

منبع: راستینه