تزریق نخاعی و تزریق اپیدورال به چه علتی انجام می شود؟

تزریق نخاعی به دو علت استفاده می شود. اول برای تشخیص منشأ درد کمر، پا، گردن یا بازو. دوم بعنوان درمانی برای تسکین درد.بیشتر تزریق های نخاعی بعنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع تر استفاده می شود. درمان همزمان تقریبا همیشه شامل یک برنامه ورزشی برای بهبود یا حفظ تحرک ستون فقرات (ورزش های کششی) و ثبات آن (ورزش های تقویتی) نیز می باشد.

روش انجام

تزریق نخاعی به روش فلوروسکوپی (به کمک راهنمای تصویربرداری با اشعه ایکس) انجام می شود. در اینصورت محل صحیح تزریق دارو مشخص شده و بهبودی نیز زودتر حاصل می گردد.برای این کار یک کنتراست مایع (رنگ) پیش از تزریق دارو به فرد تزریق می گردد. اگر این کنتراست در محل صحیح جریان پیدا نکند سوزن در محلی دیگر تزریق شده و مجددا مایع کنتراست وارد می گردد تا زمانیکه جریان صحیح بدست آید. تا وقتی که کنتراست صحیح بدست نیاید، تزریق انجام نمی شود. در ادامه انواع تزریق های نخاعی و روش انجام آنها را توضیح می دهیم

تزریق اپیدورال

تزریقات اپیدورال در درمان دردهایی استفاده می شوند که از ستون فقرات شروع شده و به یک بازو یا پا انتشار می یابند. درد بازو یا پا اغلب زمانی بروز پیدا می کنند که یک عصب ملتهب شود یا تحت فشار قرار گیرد (pinched nerve).تزریق اپیدورال به صورت تزریق ماده بی حس کننده به همراه یک داروی ضدالتهابی مثل استروئید (کورتیزون) نزدیک عصب درگیر می باشد.

این کار التهاب را کم کرده و درد را تسکین می دهد یا از بین می برد.اگر هدف از این تزریق تشخیص منشا درد باشد، ماده تزریقی در یک عصب خاص تزریق می گردد.گاهی فقط ماده بی حس کننده تزریق می شود.پاسخ فوری به تزریق به دقت مانیتور می شود. اگر درد کاملا یا به مقدار زیادی محو شود به این معناست که این عصب مسوول درد است. اگر درد کمی محو شود یعنی عصب دیگری منشا درد است.

منبع: www.drakramsalehi.ir