پير چشمى، علائم و درمان آن!
پير چشمى چيست ؟
روند پير شدن تمام اعضاى بدن را در بر مى گيردو منجر به اختلال عملکرد اعضاى بدن مى شود . اين اثرات در اطراف چشمها نيز واضح است و اختلالات عملکردى متعددى را شامل مى شود مثل شل شدن پلکها، خشکتر شدن سطح چشمها ، ايجاد اب مرواريد ، تغييرات شبکيه ناشى از افزايش سن که منجر به افت ديد شديد مى شود . اما پيرچشمى جزو اولين تغييرات ناشى از افزايش سن مى باشد و حدود چهل سالگى رخ مى دهد .براى درک پيرچشمى ابتدا بايد مفهوم تطابق را بدانيم . چشم در حکم يک تلسکوپ است که داراى دو ذره بين محدب است .
يکى قرنيه که قدرت ثابتى دارد و يکى لنز چشم که قدرت متغيرى دارد و مى تواند نازکتر يا ضخيمتر شود ، درست شبيه دوربينهايى که در فيلمها در دست دريانوردان ديده ايم و فرد انتهاى لوله را جهت تغيير قدرت تلسکوپ مى چرخاند تا تصوير واضحترى از اشيايى در فواصل مختلف به دست اورد .براى ديدن اشيايى که دور هستند يعنى در فاصله شش مترى يا بيشتر قرار دارند ، لنز در حالت استراحت قرار دارد و فشارى به چشم نمى ايد . وقتى به شى نزديکتر نگاه مى کنيم بايد لنز ضخيمتر شود و قدرت بالاترى پيدا کند .به اين امر تطابق مى گوييم و عضلات مژگانى چشمى به صورت ناخوداگاه اين امر را انجام مى دهند .
هرچه شى نزديکتر شود ، عضلات مژگانى به انقباض بيشترى نياز دارند و تطابق بيشترى نياز خواهد بود . اگر شى را خيلى به چشم نزديک کنيم مثلا فاصله شش تا ده سانتى متر ، ديگر تطابق جوابگو نخواهد بود و شى را تار مى بينيم .با افزايش سن مخصوصا پس از چهل سالگى ، به مرور مواد داخل لنز سخت تر مى شوند و به همين نسبت قدرت تغيير شکل لنز کمتر مى شود . در واقع قدرت انطباق کاهش مى يابد. بنابراين وقتى شى به چشم نزديک مى شود در فاصله دورترى تار شدن رخ مى دهد.
علايم پيرچشمى
پيرچشمى با تار شدن ديد نزديک بروز مى کند . مفهوم اين امر اين است که فرد ديد دور مناسبى دارد ولى در ديد نزديک مثلا هنگام مطالعه دچار مشکل مى شود . ممکن است ابتدا با انقباض بيشتر عضلات مژگانى و تطابق بيشتر بر اين مشکل غلبه کند ولى اين مساله با خستگى زودرس چشم و سردرد و احساس دوبينى در ديد نزديک ،مى تواند همراه شود و به تدريج فرد متوجه مى شود که در فاصله نزديک ديد خوبى ندارد و با دور کردن شى (مثلا روزنامه ) از چشم راحتتر مى بيند .
پيرچشمى براى همه افراد رخ مى دهد ولى مى تواند کمى زودتر يا ديرتر شروع شود .افرادى که نزديک بين بوده اند و عينک داشته اند، معمولا مجبور به برداشتن عينک خود جهت ديد نزديک مناسب مى شوند.نکته مهم کاهش بيشتر تطابق با افزايش بيشتر سن تا حدود شصت سالگى است که منجر به افزايش تارى ديد ، در فاصله نزديک شده و فرد بايد اشيا را از چشم خود دورتر و دورتر کند تا به وضوح تصوير دست يابد.
درمان
درمان پيرچشمى ساده ولى چالش برانگيز است. در واقع بايد کمبود قدرت لنز را با افزودن يک لنز ديگر به صورت عينک جبران نمود . به طور معمول شماره عينک مورد نياز بين يک تا دو ونيم مى باشد .افرادى که از قبل عينک داشته اند ناچار به داشتن عينک دوم يا استفاده از عينکهاى دوکانونه که شيشه دو قسمتى دارد ،مى باشند ولى در مجموع اغلب افراد از داشتن عينکى که مرتب بايد برداشته شده و گذاشته شود يا ظاهر عينک دوکانونه راضى نيستند .در اينده بايد درمانهاى جديدى جهت پيرچشمى جايگزين عينک شود هرچند على رغم تلاشهاى فراوان و معرفى راهکارهاى جراحى متنوع هنوز روشى که صد در صد رضايتبخش باشد معرفى نشده است.
منبع: پزشک آنلاین
