ناهنجاری تیروئید و سقط/ مرتب آزمایش دهید!
حتی پیش از بارداری هم ابتلا به تیروئید میتواند توانایی بارداری را از زن بگیرد و یا منجر به سقط در بارداری شود. خوشبختانه اکثر مشکلات تیروئید که بر قدرت باروری تأثیر میگذارند، به راحتی قابل درمان هستند. تنها مشکل تشخیص تیروئید زمانی است که یک خانم باردار با مشکلاتی از قبیل خستگی، یبوست و عدم تحمل گرما به پزشک مراجعه میکند و این در حالی است که این علایم میتوانند اثرات ناخوشایند بارداری باشند.
اگرچه، تشخیص مشکل تیروئید بسیار مهم است، اما لازم است کسانی که پیش از بارداری تیروئید آنها تشخیص داده شده است، اگر قصد بارداری دارند، حتما پیش از بارداری آزمایش تیروئید انجام بدهند. هورمون تیروئید برای رشد طبیعی مغز ضروری است. در اوایل بارداری، جنین هورمون رشد خود را از تیروئید مادر میگیرد. با گذشت زمان غده تیروئید جنین رشد کرده و خودش هورمون رشد تولید میکند. برای تولید هورمون رشد، غده تیروئید به مقدار مشخصی ماده معدنی ید نیاز دارد. بهترین روش برای تأمین ید مورد نیاز جنین، مصرف مکمل دارویی حاوی ید پیش از بارداری است.
ناهنجاری تیروئید و سقط
خانمی که مشکل کمکاری تروئید او بدون درمان باقی مانده باشد، در معرض خطر سقط جنین در سه ماه نخست بارداری قرار دارد. همچنین خانمی که دچار پرکاری تیروئید درمان نشده است، حتی اگر بیماری او ملایم باشد، در معرض خطر سقط جنین قرار دارد.
چه کسی باید آزمایش شود؟
علیرغم تأثیر مشکل تیروئید بر مادر و کودک، اما انجام آزمایش تیروئید برای همه افراد، موضوعی قابل بحث است. پزشکان توصیه میکنند که تمامی زنانی که زمینه ابتلا به تیروئید را دارند و یا علایمی مانند آن را تجربه میکنند، تحت آزمایش تیروئید یا TSH قرار بگیرند. هر خانمی که این فاکتور خطرها را داشته باشد، باید پزشک و پرستار خود را در جریان قرار بدهد. به طور ایدهآل، هر خانمی که قصد دارد باردار شود یا به تازگی متوجه بارداری خود شده است، باید این آزمایش را انجام دهد.
کمکاری تیروئید و بارداری
زمانی که خانمی باردار است، بدن او به میزان کافی هورمون رشد نیاز دارد تا هم جنین در حال رشد را حمایت کند و هم پاسخگوی افزایش سوخت و ساز بدن خود او باشد. اگر شخصی به تیروئید لنفوسیتی مزمن (هاشیماتو) یا کمکاری تیروئید مبتلا باشد، ممکن است دچار کاهش بیشتر هورمون رشد شود. بنابراین خانمی که به کمکاری تیروئید خفیف مبتلا است و هیچ علامتی ندارد، ممکن است ناگهان پس از بارداری، با علایم کمکاری شدید روبهرو شود.
بنابراین زنانی که با کمکاری تیروئید خفیف در دوران قبل از بارداری روبهرو هستند و هیچ درمانی انجام ندادهاند، در دوران بارداری با شرایط پیچیدهتری برای درمان روبهرو میشوند. از آنجایی که ممکن است برخی از علایم و نشانههای کمکاری تیروئید، همانند علایم اولیه بارداری باشد، باید نسبت به آزمایش تیروئید اهمیت دهید. روش درمانی داروی هورمون تیروئید، به صورت چشمگیری میتواند در کاهش خطر بروز پیچیدگیهای بارداری مانند تولد نوزاد نارس، پرهاکلامپسی، سقط جنین، خونریزی پس از زایمان، کمخونی و جدا شدن جفت از رحم مؤثر باشد.
خانمی که تحت درمان کمکاری تیروئید قرار دارد، باید به محض مطلع شدن از بارداری خود، آزمایش تیروئید انجام دهد تا اگر نیاز هست دوز داروهای او تنظیم شود. یک یا دو هفته پس از تنظیم دوز دارو نیز دوباره باید سطح TSHخون چک شود.
اگرچه سطح هورمون رشد به صورت خودبهخود در دوران بارداری افزایش مییابد اما، معمولا در اواسط بارداری، افت پیدا میکند. هدف این است که سطح TSH خون در طول بارداری متعادل بماند بنابراین در دورههای منظم این مقدار باید چک شود و دوز دارو متناسب با آن تنظیم شود. به طور کلی تفاوت زیادی بین درمان کمکاری تیروئید در دوران بارداری و غیر از آن وجود ندارد. تجویز داروی لووتیروکسین سدیم در دورا بارداری بلامانع است و دوز آن باید متناسب با میزان هورمون تیروئید تنظیم شود. زمانی که سطح هورمون در خون ثابت شود، پزشک هر ۶ هفته آزمایش تیروئید از شما میگیرد.
پرکاری تیروئید و بارداری
تشخیص بیماری پرکاری تیروئید در دوران بارداری کار آسانی نیست زیرا علایم مشترک زیادی بین بارداری و پرکاری تیروئید وجود دارد. ولی با این حال، باید پزشکتان را در جریان هرگونه علامت یا مسئلهای را که تجربه میکنید، قرار دهید. برای مثال تپش قلب یا تنگی نفس ناگهانی، هردو از علایم پرکاری تیروئید هستند در حالی که بروز آنها در دوران بارداری طبیعی است.
معمولا پرکاری تیروئید خفیف، نیازی به درمان ندارد و فقط کافی است به صورت مرتب میزان پیشرفت بیماری مورد بررسی قرار بگیرد. درمان پرکاری تیروئید برای زنان باردار محدود است. داروی رادیواکتیو-یُد که معمولا برای درمان بیماری گریوز مورد استفاده قرار میگیرد، نمیتواند در دوران بارداری مصرف شود زیرا به راحتی از طریق جفت به جنین منتقل شده و بر روی غده تیروئید او تأثیر میگذارد درنتیجه باعث بروز کمکاری تیروئید در جنین میشود.
به همین خاطر هدف از درمان پرکاری تیروئید در این دوران، استفاده از کمترین دوز داروی ضد تیروئید است تا آسیبی به جنین وارد نشود. زمانی که سطح TSH خون به حد نرمال رسید، دوز دارو را پایین میآورند. پرکاری تیروئید اگر درمان نشده باقی بماند، میتواند منجر به مردهزایی، تولد نوزاد نارس یا کم وزن و یا تاکیکاردی در جنین شود. حتی نوع خفیف این بیماری نیز میتواند باعث سقط در سه ماهه اول بارداری، مشکل قلبی مادرزادی در نوزاد، پرهاکلامپسی و کمخونی شود.
منبع: سلامتیسم