ورزش و بهبود بیماری های خاص
از هرکسی درباره مزیت ورزش بپرسید یک لیست طولانی به شما می دهد. ورزش کردن برای کنترل وزن، تنظیم اشتها، کاهش بیماری های قلبی-عروقی، بهبود حساسیت به انسولین و کنترل گلوکز، افزایش روحیه و وضعیت عاطفی، تنظیم هورمون ها، و… موثر است.
اما یک مزیت جدید به این لیست اضافه می شود: بهبود سکته مغذی. سکته، مرگ سلول های مغذی در نتیجه اکسیژن ناکافی که اغلب به دلیل لخته به وجود می آید، می تواند منجر به مسائلی در سرعت، فلج عضله ای، از بین رفتن حافظه، و سایر تاثیرات جانبی دیگر شود. این حساسیت تحت تاثیر بخش هایی از مغز است که آسیب دیده است، به علاوه میزان بافت های آسیب دیده. مغز باید عیننا خودش را دوباره سازمان دهی کند تا بتواند بخش های آسیب دیده از نبود جریان خون را دوباره سازمان دهی کند.
محققان در بررسی چگونگی تاثیرگذاری ورزش بر روی سکته مغذی از موش های آزمایشگاهی به عنوان نمونه استفاده کردند. آنها موش ها را در معرض تست قرار دادند تا انعطاف پذیری مغز (که با افزایش سن کاهش می یابد) را بررسی کنند. هرچقدر انعطاف پذیری مغز بیشتر باشد، شانس بهبودی سکته بیشتر می شود، چون بدن خودش را بازسازی می کند.
این پژوهش نشان داد موش هایی که دسترسی آزاد به چرخ محرک دارند نسبت به موش هایی که این دسترسی را ندارند انعطاف پذیری بیشتری بعد از سکته دارند. تحرک در واقع جوانی مغز را حفظ می کند که کمک می کند تاثیرات منفی سکته کاهش پیدا کند.
اما این نتیجه فقط در پیشگیری نیست – موش هایی که بعد از سکته ورزش داشتند، پیشرفت زیادی کردند. در حقیقت، اگر قبل از سکته هیچ ورزشی نداشته باشند، ورزش منظم بعد از سکته نیز منجر به همین ریکاوری مثبت می شود.
ورزش نه تنها در پیشگیری از سرطان موثر است (کاهش خطر لخته های خونی و بهبود عملکرد قلبی عروقی) بلکه آن را از بین می برد و در بهبود سرطان موثر است. ورزش کردن بعد از سکته انعطاف پذیری مغز را افزایش می دهد، و انجام ورزش منظم می تواند یک اقدام پیشگیرانه در جلوگیری از آسیب های مغزی در نتیجه سکته باشد. برای شروع ورزش هیچ وقت دیر نیست.
