آنچه باید زنان در مورد سرطان پروستات بدانند

مطمئنا این بیماری مربوط به زنان نیست، اما ممکن است یکی از نزدیک ترین فرد خانواده یعنی همسر شما را تحت تاثیر قرار دهد. سرطان پروستات ، یکی از سرطان های رایج در میان مردان است که از هر هفت نفر یکی از آنها را مبتلا می کند. گرچه این بیماری در مردان بالای پنجاه سال رخ می دهد، اما گاهی افراد جوان تر را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در این مقاله به چهار مورد اشاره شده است که هر زنی برای مراقبت از همسر، برادر یا پدر خود باید از آن اطلاع داشته باشد.

بیشتر مردان هیچ علائمی از خود نشان نمی دهند

درست است که سرطان پروستات در حالت پیشرفته، دارای علائمی چون مشکل در ادرار کردن (آهسته شدن جریان ادرار یا تکرر ادرار)، مشاهده ی خون در ادرار، مشکلات نعوظ و در موارد بسیار پیشرفته، کمر درد و سینه درد می باشد، اما در بسیاری از موارد نیز هیچ علائمی از خود نشان نمی دهد. به همین دلیل است که….

تمام مردان برای غربالگری باید به پزشک مراجعه کنند

مردان در سن پنجاه سالگی باید با پزشک خود صحبت کنند که آیا باید آزمایش غربالگری را برای بررسی  میزان مواد شیمیایی به نام آنتی ژن های اختصاصی پروستات در خون انجام دهند یا نه؟ دلیلش این است که با وجودی که این تنها یک آزمایش خون ساده به نظر می رسد، اما دارای آثار مثبت کاذبی است که به بافت برداری های غیر ضروری و دردناکی منتهی می شود.

تنها حدود ۲۵ درصد از مردان که دارای میزان زیادی آنتی ژن های اختصاصی پروستات هستند، دچار سرطان پروستات می شوند. در واقع باید گفت که در حال حاضر هیچ راهی بهتر از شناسایی سرطان پروستات نیست. به همین دلیل است که بسیاری از متخصصان توصیه می کنند، مردان این آزمایش را باید در سن پنجاه سالگی انجام دهند. مردان آفریقایی- آمریکایی یا افرادی که سابقه ی خانوادگی ابتلا به سرطان پروستات را دارند، بیش از دیگران به این بیماری مبتلا می شوند.

اگر نتیجه ی آزمایش تشخیص آنتی ژن ها زیر ۴ باشد، طبیعی است، اگر زیر ۲٫۵ باشد، باید افراد پس از دو سال دوباره آزمایش دهند، اما اگر بین ۲٫۵ تا ۴ باشد، باید یک سال بعد آزمایش دهند و اگر بیشتر از ۷ باشد، باید بافت برداری انجام شود.

همه ی افرادی که دچار سرطان پروستات هستند، نیاز به درمان ندارند

مطالعه ی دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۱۳ نشان داد که حدود ۷۰ درصد از افراد مبتلا به سرطان پروستات دارای علائم خوش خیم هستند و این بدان معناست که تومور آنها آنقدر کوچک است و به آرامی رشد می کند که خطرساز نیست. در این مورد، مطالعات نشان داده است که این مردان نیاز به نظارت فعال ندارند، به این معنا که آنها درمان خود را به تاخیر می اندازند، در حالیکه تیم مراقبت از سلامت مشکل آنها را به طور دقیق بررسی می کند.

گاهی اوقات از آنجا که درمان دارای عوارض جانبی چشمگیری چون ناتوانی جنسی و نشت ادرار است، بیمارانی که دچار سرطان پروستات در مراحل اولیه می شوند به اندازه ی افرادی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، جان خود را از دست نمی دهند.

اگر همسر شما دچار سرطان پروستات و تحت نظارت فعال است، باید اغلب اوقات به پزشک مراجعه کند تا آنتی ژن های اختصاصی او تحت بررسی قرار گیرد. اگر میزان این آنتی ژن ها به شدت بالا برود، بیمار ممکن است به بافت برداری نیاز داشته باشد. این عمل به فرد یک معیار درجه بندی یا نمره ی گلیسون می دهد که نشان دهنده ی مشکوک بودن سلول هاست. نمره ی گلیسون بالای ۶ به این معناست که فرد به درمان نیاز دارد.

برای کاهش ریسک باید اقداماتی به عمل آورد

طبق برخی از مطالعات، داشتن یک رژیم غذایی کم چرب به ویژه مصرف میزان کمی از چربی های حیوانی می تواند شانس ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد. عدم مصرف لبنیات نیز به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک می کند. مطالعه ی هاروارد نشان داد مردانی که هر روز ماست، پنیر و شیر مصرف می کنند، بیشتر از دیگران به این بیماری مبتلا می شوند. مصرف مشروبات الکلی نیز خطر ابتلا به سرطان پروستات را تا ۲۳ درصد افزایش می دهد.

برخلاف تصور بسیاری از افراد، رابطه ی جنسی بیش از حد هیچ تاثیری بر روی ابتلا به این سرطان ندارد.

منبع: برنافیت