رابطه اوتیسم و عوارض هنگام تولد

بر اساس یافته های یک پژوهش، کودکانی که مدت کوتاهی قبل یا در حین تولد با عوارضی مانند خفگی حین تولد و یا پره اکلامپسی مواجه می شوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال طیف اوتیسم قرار می گیرند. اختلالات طیف اوتیسم گروهی از اختلالات تکامل و رشد عصبی هستند. علایم بیماری اوتیسم، اختلال در کنش و تعامل اجتماعی، کمبود ارتباطات و وجود طیف وسیعی از الگوهای رفتاری محدود و تکراری می باشد. بر اساس تحقیق و مطالعه انجام شده توسطKaiser Permanente که در مجله آمریکایی Perinatology به چاپ رسیده است، کودکانی که مدت کوتاهی قبل از تولد یا در حین تولد در معرض مشکلاتی از جمله خفگی حین تولد و پره اکلامپسی قرار گرفته اند، احتمال بیشتری می رود که در آینده به اختلال طیف اوتیسم مبتلا شوند.

برای این مطالعه گذشته نگر (با بررسی گذشته)، محققان پرونده های الکترونیکی سلامت ۵۹۴٫۶۳۸ کودک که در بیمارستان های Kaiser Permanente  در کالیفرنیای جنوبی بین سال های ۱۹۹۱ و ۲۰۰۹ به دنیا آمده بودند را بررسی کردند. در طول این دوره زمانی، ۶۲۵۵ تن از این کودکان مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شده اند، و ۳۷ درصد از آنها عوارض پری ناتال را تجربه کرده بودند. محققان دریافتند که کودکانی که در معرض عوارض هنگام تولد بوده اند، در مقایسه با کودکانی که عوارض پری ناتال را تجربه نکرده بودند، ۱۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار داشتند.

این عدد در کودکانی که قبل از شروع فرایند وضع حمل، دچار چنین عوارض شده بودند، بیشتر بوده و درواقع ۲۲ درصد از این کودکان به اوتیسم مبتلا شده بودند. بنابراین بروز این مشکلات قبل از آغاز وضع حمل، خطر اوتیسم را افزایش می دهد. مطالعات همچنین نشان می دهد کودکانی که در معرض عوارض خفگی و پره اکلامپسی هم قبل و هم در حین تولد قرار گرفته بودند، نسبت به کودکانی که اصلا عوارض پری ناتال را تجربه نکرده بودند ، ۴۴ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار داشتند.

دکتر داریوس گتاهون، MD، MPH، نویسنده و محقق اصلی این برنامه مطالعاتی از بخش تحقیقات و ارزیابی Kaiser Permanente در کالیفرنیای جنوبی اظهار داشت: ” نتایج تحقیقات ما حاکی از این است که احتمال تشخیص اختلال اوتیسم در کودکانی که در معرض برخی از عوارض پری ناتال ویژه، به خصوص خفگی تولد و پره اکلامپسی قرار گرفته اند، نسبت به آنها که هنگام تولد مشکلی نداشته اند، بالاتر است. حتی پس از محاسبه و در نظر گرفتن عواملی نظیر سن بارداری و سن مادران در هنگام تولد، نژاد و سطح تحصیلات آنان؛ نتیجه یکسان بود.” با اینکه در حال حاضر هیچ درمانی برای اختلال اوتیسم وجود ندارد، اما شناسایی اولیه کودکانی که ممکن است در معرض خطر ابتلا به این اختلال قرار داشته باشند می تواند بسیار مهم و قابل توجه باشد. چنانچه پژوهش ها نشان می دهد خدمات درمانی مداخله ای زودهنگام برای کودکان مبتلا به اوتیسم تا حد زیادی می تواند به بهبود رشد آنها کمک کند.”

بر اساس یافته های محققان، عوارض پری ناتال مانند خفگی تولد (محرومیت از اکسیژن در طول فرایند تولد) و پره اکلامپسی ( از عوارض بارداری که با فشار خون بالا و علایم آسیب به دیگر سیستم های بدن تشخیص داده می شود)؛ تا به حال بالاترین میزان ارتباط با ابتلا به اوتیسم در آینده را نشان داشته اند. از دیگر عوارض پری ناتال که مرتبط با اوتیسم هستند، می توان به جداسازی زودرس جفت از رحم، از پا بیرون آمدن جنین هنگام زایمان، سخت زایی جنین / اندازه یا موقعیت غیر طبیعی جنین، و پرولاپس بند ناف اشاره کرد.

بر اساس اعلام انجمن روانپزشکی آمریکا، اختلال طیف اوتیسم گروهی از اختلالات تکامل عصبی هستند که از علایم مشخصه آن، اختلال در تعامل اجتماعی، نقص و مشکل در برقراری ارتباط اجتماعی و بروز طیف وسیعی از الگوهای رفتاری محدود و تکراری را می توان نام برد. طبق آخرین برآوردهای مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، حدودا ۱ کودک از میان ۶۸ کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می شود و گزارش شده این اختلالات در همه گروه های نژادی، قومی و اجتماعی و اقتصادی رخ می دهد. اوتیسم در پسران نسبت به دختران، حدودا ۴٫۵ برابر شایع تر است.

این مطالعه تنها بخشی از تلاش های گسترده مرکز Kaiser Permanente با در نظر گرفتن اختلال طیف اوتیسم است. این مرکز سعی می کند با ارائه یافته های جدید، تحولی در جهت سلامت جامعه به وجود بیاورد. در آگوست ۲۰۱۶، بر اساس یافته های پژوهش Kaiser Permanente مشخص شد که اگر در خانواده ای، خواهر و یا برادر بزرگتر مبتلا به اوتیسم باشند، ریسک ابتلا به اوتیسم در خواهر و یا برادر کوچکتر، ۱۴ برابر بیشتر است. و همچنین در سال ۲۰۱۵، نتایج تحقیق دیگری در Kaiser Permanenteنشان داد کودکانی که مادرانشان تا هفته ۲۶ بارداری به دیابت حاملگی مبتلا بوده اند، بعد از تولد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار می گیرند.

منبع: telehealth.ir