علت ابتلا به اختلال احتکار چیست؟
احتکار، شدت و ضعف دارد. در برخی موارد ممکن است احتکار تاثیر چندانی روی زندگیتان نگذارد، اما در مواردی دیگر میتواند تاثیر شدیدی روی عملکردهای روزانهی شما بگذارد. آنهایی که اختلال احتکار دارند ممکن است آن را به عنوان مشکل نبینند و همین، درمان را سختتر میکند. اما اگر فرد بفهمد که رفتارها و زندگیاش چگونه میتواند متحول شود و زندگی لذت بخشتر و مفیدتری خواهد داشت و این را قبول کند، درمان مناسب و جدی میتواند به او کمک کند.
نشانههای اختلال احتکار
اغلب، جمع آوری خرت و پرتها و تلنبار کردن آنها به جایی میرسد که توجه دیگران را هم جلب میکند. جمع شدن وسایل بیارزش باعث میشود اتاقها قابل استفاده نباشند. بیاراده بودن، وسواس در انجام کارها، اجتناب از معاشرت با دیگران، امروز و فردا کردن و مشکل داشتن در برنامه ریزی و سازماندهی از ویژگیها معمول افراد دچار اختلال احتکار است.
جمع آوری افراط گونه اشیاء و اجتناب از دور ریختن آنها منجر به موارد زیر میشود:
. اشیاء آنقدر موجب شلوغی میشوند و فضا را اشغال میکنند که تقریبا دیگر قابل استفاده نیستند، مثلا دیگر نمیتوان در آشپزخانه آشپزی کرد یا از حمام و دستشویی استفاده کرد.
. اختلاف و درگیری با کسانی که سعی میکنند بهم ریختگیها را جمع کنند یا خرت و پرتهای بیمصرف را از خانه بیرون کنند بوجود میآید
. مشکل در سازماندهی و مرتب کردن باعث میشود چیزهای مهمی لا به لای خرت و پرتها گم شوند.
افرادی که اختلال احتکار دارند اشیاء را جمع میکنند چون:
. این اشیاء دارای خاطرات احساسی بوده و داشتن آنها یادآور روزهایی خوش یا افرادی خاص در گذشته است.
. این اشخاص وقتی میان چیزهایی که جمع کردهاند هستند، بیشتر احساس امنیت و آرامش میکنند.
. آنها دوست ندارند چیزی را هدر بدهند.
اختلال احتکار با کلکسیون داری فرق دارد. افرادی که کلکسیون دارند، مثلا تمبر یا اتومبیل، آگاهانه و سنجیده چیزهایی را جستجو میکنند، آنها را دسته بندی میکنند و کاملا با احتیاط و سلیقه آنها را در معرض نمایش میگذارند. حتی اگر کلکسیونها بزرگ باشند، بهم ریخته نبوده و اسباب زحمت کسی نیستند.
احتکار حیوانات
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
علت ابتلا به اختلال احتکار چیست؟
ریسک فاکتورها
. شخصیت
اگر یکی از افراد خانواده اختلال احتکار داشته باشد، احتمال اینکه عضو دیگری از خانواده نیز دچارش شود زیاد است.
. حوادث استرس برانگیز زندگی
عدهای از افراد بعد از تجربهای استرس زا در زندگی که غلبه بر آن برایشان دشوار بوده است دچار اختلال احتکار میشوند، مثلا مرگ یکی از عزیزان، طلاق، رانده شدن از خانه یا از دست دادن خانه و … در آتش سوزی.
عوارض اختلال احتکار
. افزایش احتمال افتادن وسایل
. آسیب هنگام جایجایی اشیاء یا افتادن آنها
. اختلافات خانوادگی
. تنهایی و کناره گیری از اجتماع
. شرایط غیر بهداشتی که برای سلامتی ضرر دارد
. خطر آتش سوزی
. عملکرد کاری ضعیف
. مشکلات حقوقی مانند بلند کردن مستاجر و بازپس گرفتن خانه
بسیاری از افرادی که اختلال احتکار دارند ممکن است دچار اختلالهای روانی دیگری نیز باشند، مانند:
. افسردگی
. اختلال اضطرابی
. اختلال وسواس اجباری یا OCD
. اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD
پیشگیری
افراد مبتلا به اختلال احتکار (Hoarding Disorder)، بطور افراطی اشیاء و اموال را گردآوری میکنند. آنها نمیتوانند یا نمیخواهند انبوهی از چیزهای بیارزش و بی فایده را دور بیندازند.
این اختلال یکی از شاخههای اختلال وسواسی اجباری است. اختلال احتکار میتواند زمینهساز بیماریهای جسمی، پایین آمدن کیفیت عملکرد در بخشهای گوناگون زندگی، فشار مالی و اقتصادی شود. اختلال احتکار بر روی روابط میان فردی به ویژه با اعضای خانواده تاثیر منفی میگذارد و فرد را از خانواده و دوستان دور میکند. احتکار چیزها در خانه باعث میشود برای کارهایی مانند آشپزی، نظافت، راه رفتن در خانه و حتی خوابیدن، فضای کافی باقی نماند.
اختلال احتکار در DSM-IV وجود نداشت و در آنجا به روان شناسان بالینی توصیه می شد، اگر احتکار کردن در افراد به سطوح افراطی برسد، می توانند آنها را مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری اعلام کنند، و اگر آنها معیارهای اختلال شخصیت وسواسی- اجباری را نیز داشته باشند، می توانند هم مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری (OCD) و هم مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی- اجباری (OCPD) اعلام شوند.
در DSM 5 شیوع اختلال احتمار در آمریکا و اروپا حدود ۲ تا ۶ درصد برآورد شده است. برخی از پژوهشها نشان دادهاند که این اختلال در مردان بیش از زنان رخ میدهد. این در حالی است نمونههای بالینی نشان میدهند بروز این اختلال در زنان بیش از مردان است. سمپتومهای احتکار در گروه سنی ۵۵ تا ۹۴ ساله، سه برابر کسانی است که در گروه سنی ۳۴ تا ۴۴ سال هستند.