۹ روش برای از بین بردن استرس کودکان!

بیشتر والدین، دنیای کودک را دنیایی پر از شور و نشاط و بدون هرگونه استرس و نگرانی می دانند و از آن جا که خودشان از فرزندان شان محافظت و مراقبت و نیازهایشان را تامین می کنند، خیلی به عوامل استرس زا توجهی ندارند.

آن ها باورشان نمی شود کودکان هم با مشکلی به نام استرس درگیر شوند اما روان شناسان حوزه کودک نظر دیگری دارند. طبق آخرین تحقیقات، بیشتر از ۲۰ درصد کودکان با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند و بی توجهی والدین، باعث حل نشدن این مشکل روانی شان می شود که آینده کودک را با خطراتی روبه رو می کند.

علایم استرس در کودکان

استرس در کودکان کم سن و سال می تواند به صورت مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و… باشد اما در کودکان بزرگ تر می تواند به شکل پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و… خود را نشان دهد.

توصیه هایی برای کاهش استرس کودک

کودکان استرس هایی را تجربه می کنند که بر عملکردهای اجتماعی شان تاثیر منفی می گذارد، خواب آن ها را کاهش می دهد و تمرکزشان را پایین می آورد تا جایی که باعث هدر رفتن استعدادهای آن ها و دست کشیدن از آرزوهایشان در بزرگ سالی می شود. با توجه به اهمیت این موضوع، این سوال پیش می آید که چگونه می توان به کاهش اضطراب و استرس کودک کمک کرد؟

۱- به او بگویید که نباید بی نقص باشد!

بسیاری از ما فکر می کنیم لازم است فرزندان ما در زمینه های ورزشی، مدرسه و عملکردهای مختلف همواره موفق باشند اما گاهی اوقات فراموش می کنیم بچه ها باید کودکی کنند. عملکرد فرد در مدرسه را نمرات تعیین می کنند نه لذت بردن از یادگیری. مهم است که فرزندتان را به تلاش بیشتر تشویق کنید اما به همان اندازه مهم است که اشتباهات و نواقص وی را بپذیرید و درک کنید. کودک تان باید بداند هر انسانی در بعضی حوزه ها ضعیف است. استرس در کودکانی که احساس می کنند باید در همه حوزه ها بهترین باشند، خسته کننده و ناامید کننده است.

۲- کودک تان را مثبت نگر بار بیاورید

یکی دیگر از عوامل استرسی شدن کودکان، دید منفی آن ها به زندگی است. اگر شما مثبت نگر باشید، فرزند شما نیز چنین خواهد شد. به او بگویید باید در انتظار اتفاق های مثبت زندگی باشد تا با خیال آسوده تری به رشد استعدادهایش بپردازد. به قول معروف، جلوی کودکان به صورت همیشگی فال بد نزنید که تو نمی توانی و نمی شود و….

۳- خودتان استرسی نباشید

کودکان به والدین خود نگاه می کنند تا بدانند چه واکنشی در هر موقعیتی باید داشته باشند. همه ما تا به حال با این صحنه مواجه شده ایم که کودکی در حال دویدن زمین می خورد. اولین حرکت او این است که به والدینش نگاه کند و اگر آن ها را نگران ببیند، گریه می کند به این دلیل که کودک ناخودآگاه برای نحوه برخورد در هر موقعیتی، از والدین راهنمایی می گیرد. کودکان در تمام سنین پیرو احساسات والدین خود هستند. اگر شما مضطرب هستید، فرزند شما مضطرب می شود. بنابراین وقتی می خواهید اضطراب کودک خود را کاهش دهید، باید اضطراب خود را مدیریت کنید.

۴- با ترس هایش مواجه اش کنید

وقتی می ترسیم از مواجهه با عوامل ترس خود اجتناب می کنیم، در صورتی که اجتناب از این شرایط، استرس انسان را افزایش می دهد. در عوض اگر یک کودک در مواجهه با ترس خود قرار گیرد، یاد خواهد گرفت در طول زمان به طور طبیعی استرس خود را کاهش دهد. بدن نمی تواند برای مدت زمان بسیار طولانی مضطرب بماند، بنابراین سیستمی برای کاهش استرس در این شرایط وجود دارد که بدن را آرام می کند.

۵- برایش از نقاط قوتش بگویید

کودکان تحت شرایط تنش زا ممکن است در افکار منفی و انتقاد از خود گم شوند یعنی بر نیمه خالی لیوان و نگرانی درباره وقایع آینده تمرکز کنند. هرچه بیشتر بتوانید بر ویژگی های مثبت فرزندتان و نقاط قوت وی تاکید کنید، بیشتر آن را به فرزندتان یادآوری می کنید که با تلاش به خواسته هایش در آینده خواهد رسید. تعریف و تمجید از کودک اگر واقع بینانه و بر اساس نقاط قوتش باشد، تاثیر زیادی در افزایش اعتماد به نفس و کاهش استرس او خواهد داشت.

۶- برنامه ای برای فعالیت های آرامش بخش بگذارید

کودکان به آرامش نیاز دارند. متأسفانه گاهی اوقات حتی فعالیت های سرگرم کننده مانند ورزش، بیش از آن که سرگرم کننده باشد، بر موفق یا موفق نشدن در آن تاکید می شود و والدین از فرزند خود می خواهند برای کسب موفقیت در آن تلاش کند. شما باید در طول هفته فعالیت هایی را که برای فرزند شما فقط جنبه سرگرمی دارد، تدارک ببینید. این ممکن است شامل برنامه ریزی روزانه برای کودک شما باشد که با اسباب بازی یا بدون آن بازی کند، یک ورزش (بدون آن که رقابتی باشد) انجام دهد یا نقاشی کند.

۷- به موقع به او پاداش دهید

هر زمان که کار درستی انجام می دهد، وی را با ستایش، در آغوش گرفتن یا حتی هدیه دادن چیزهای کوچک مانند یک برچسب یا برخورد محبت آمیز پاداش دهید. این روش، دادن رشوه نیست بلکه انگیزه ای برای فرزندتان است تا خود را در موقعیت های مختلف قرار دهد و بیشتر به فکرانجام کارهای درست باشد. اگر رفتارهای توام با پاداش داشته باشید، فرزند شما فعال تر خواهد شد.

۸- کودک باید به موقع بخوابد و بیدار شود

برای خوابیدن و بیدار شدن کودک تان زمانی را مشخص و حتی در تعطیلات آخر هفته روی آن پافشاری کنید. همچنین زمانی ۳۰ تا ۴۵ دقیقه ای را به آمادگی کودک پیش از خواب اختصاص دهید تا بتواند به آرامی تنش حاصل از فعالیت های روزانه را برای یک خواب راحت کنار بگذارد. تاثیر این اتفاق بر کاهش استرس کودکان در پژوهش های مختلف ثابت شده است.

۹- درباره استرس هایش از او بپرسید

اگر فرزندتان به شما می گوید که نگرانی یا ترسی دارد، نگویید: «نه تو نباید بترسی» یا «تو مشکلی نداری که بترسی» . این به فرزند شما کمک نمی کند. در عوض، این احتمال وجود دارد فرزند شما به این باور برسد که شما اصلا به او اهمیت نمی دهید یا او را درک نمی کنید. به جای این جملات، تجربیات فرزندتان را با گفتن این که «به نظر می آید ترسیده باشی، چه چیزی تو را نگران کرده؟» درک و سپس بحث و گفت و گو درباره احساسات و ترس فرزندتان را ادامه دهید.

منبع: سلامت نیوز