التهاب تاندون کشکک

التهاب تاندون کشکک، آسیب وارده به تاندونی است که کشکک زانو را به قلم پا متصل می کند. این تاندون با ماهیچه هایی کار می کند که از جلوی ران تا زانو گسترش یافته و به وسیله آن می توانید لگد بزنید، بدوید و بپرید.

التهاب تاندون کشکک که به عنوان زانوی جهندگان نیز شناخته می شود، در میان ورزشکارانی رایج است که ورزش آنها مستلزم پرش های متناوب است، مثل بسکتبال و والیبال. با این حال، حتی افرادی که در ورزش های پرشی شرکت نمی کنند هم ممکن است دچار این آسیب شوند.

برای بیشتر افراد، درمان التهاب تاندون کشکک با کار درمانی برای ایجاد استحکام و تقویت ماهیچه های اطراف زانو آغاز می شود.

درد اولین علامت التهاب تاندون کشکک است که معمولاً بین کشکک زانو و جایی که تاندون پا به قلم پا می رسد (استخوان تیبیا) ایجاد می شود.

درد زانو می تواند:
•    در ابتدا تنها در زمان فعالیت بدنی یا انجام کارهای سخت ایجاد می شود.
•    تا حدی تشدید می شود که با انجام فعالیت های ورزشی تداخل می یابد.
•    در نهایت با انجام حرکات روزانه مثل بالا رفتن از پله ها یا بلند شدن از روی صندلی تداخل ایجاد می کند.

رایج ترین علت التهاب تاندون کشکک استفاده بیش از حد از مفصل است که ناشی از ایجاد فشار مداوم بر تاندون است. این فشار سبب ایجاد پارگی های کوچک در تاندون می شود که بدن برای ترمیم آن تلاش می کند. اما اگر این پارگی ها چند بار تکرار شود منجر به درد ناشی از التهاب و ضعیف شدن تاندون می شود.

زمانی که آسیب تاندون برای بیش از چند هفته ادامه یابد به آن تاندینوپاتی یا آسیب تاندون می گویند.

ترکیبی از برخی عوامل می تواند در ایجاد التهاب تاندون کشکک نقش داشته باشد، از جمله:

•    فعالیت بدنی. دویدن و انجام حرکات پرشی رایج ترین علل مرتبط با التهاب تاندون کشکک زانو هستند. افزایش ناگهانی در شدت یا زمان فعالیت بدنی و همچنین تغییر کفش ورزشی می تواند بر تاندون های پا فشار بیاورد.

•    عضله چهار سر ران. عضله چهار سر ران و همسترینگ ها (زردپی پشت زانو) که در پشت پاها قرار دارند، می تواند فشار تاندون کشکک زانو را افزایش دهد.

•    عدم تعادل عضلات. اگر برخی از عضلات پاها قوی تر از دیگری باشد، عضله قوی تر می تواند بر تاندون کشکک فشار بیشتری وارد کند. این فشار ناهموار سبب ایجاد التهاب تاندون می شود.

اگر در هنگام درد باز هم کار کنید و علائم هشداردهنده در بدن خود را نادیده بگیرید، منجر به افزایش پارگی تاندون کشکک می شوید. اگر توجه نکنید، درد زانو و کاهش عملکرد می تواند تشدید شده و تاندینوپاتی کشکک جدی تر شود.

روش های تشخیصی

طی معاینات، ممکن است پزشک بر بخش هایی از زانو فشار آورده تا محل آسیب را تعیین کند. معمولاً درد ناشی از التهاب تاندون کشکک در بخش جلویی زانو و درست در زیر کشکک است.

بررسی های تصویری

ممکن است پزشک یک یا چند روش تشخیصی تصویری را توصیه کند، از جمله:
•    اشعه ایکس. اشعه ایکس به رد سایر مشکلات استخوانی که می توانند سبب زانو درد شوند کمک می کند.

•    فراصوت. این تست از امواج صوتی برای ایجاد تصویر از زانو استفاده کرده و پارگی های تاندون کشکک را مشخص می کند.

•    تصویر برداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این روش از یک زمینه مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر دقیق استفاده می کند که تغییرات جزئی را در تاندون نمایان می کند.

روش های درمانی

تکنیک های مختلفی از درمان های فیزیکی می تواند به تسکین علائم مرتبط با التهاب تاندون کشکک کمک کند، از جمله:

•    ورزش های کششی. ورزش های کششی منظم و مداوم می تواند اسپاسم های عضلانی را کاهش داده و به بلند شدن واحدهای عضله – تاندون کمک کند. در زمان کشیدگی حرکات جهشی انجام ندهید.

•    ورزش های مقاومتی. عضلات کوچک و ضعیف در ایجاد فشار و کشیدگی تاندون کشکک نقش دارند. ورزش هایی که در آهسته پایین آمدن پا پس از کشیدن آن نقش دارند نیز می توانند کمک کننده باشند.

•    بستن تاندون کشکک. بند یا نواری که بر تاندون پا فشار وارد کند می تواند فشار را از تاندون گرفته و بر نوار یا بند اعمال کند. این کار به کاهش درد کمک می کند.

•    یونتوفورزیس. این درمان به صورت پخش داروهای کورتیکواستروئیدی روی پوست و سپس استفاده از ابزاری برای تولید نیروی الکتریکی خفیف به منظور وارد کردن دارو از طریق پوست است.

جراحی و سایر درمان ها

اگر درمان های نگهدارنده کمکی نکرد، ممکن است پزشک سایر درمان ها را پیشنهاد کند، از جمله:

•    تزریق پلاسمای غنی از پلاکت. این نوع تزریق در برخی افراد مبتلا به مشکلات مزمن تاندون کشکک بررسی شده است. مطالعات در این زمینه ادامه دارد. امید است که این تزریق ها تشکیل بافت های جدید را افزایش داده و به بهبود آسیب تاندون کمک کند.

•    جراحی. در موارد نادری، اگر درمان ناموفق باشد، پزشک درمان های جراحی را برای تاندون کشکک پیشنهاد می کند. برخی روندهای جراحی از طریق ایجاد سوراخ های ریزی در اطراف زانو انجام می شوند.

پزشکان معمولاً پیش از سایر روش ها مثل جراحی، ابتدا با درمان های کمتر تهاجمی شروع می کنند. داروهای مسکن مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند درد ناشی از التهاب تاندون کشکک را برای مدت کوتاهی تسکین دهند.

اگر درمان های نگهدارنده کمکی نکرد، ممکن است پزشک سایر درمان ها را پیشنهاد کند. تزریق کورتیکواستروئید از راه فراصوت به غلاف اطراف تاندون کشکک می تواند درد را تسکین دهد. اما این دسته از داروها می تواند تاندون ها را تضعیف کرده و آنها را در معرض پارگی قرار دهد.

داروهای مرتبط

• ایبوپروفن (Ibuprofen)
• ناپروکسن (Naproxen)

برای کاهش خطر ایجاد التهاب تاندون کشکک، این اقدامات را در نظر داشته باشید:

•    همزمان با درد کار نکنید. بلافاصله بعد از اینکه متوجه درد زانوی مرتبط با ورزش شدید، استراحت کرده و در محل آسیب یخ بگذارید. تا زمانی که کاملاً درد برطرف نشده است، از فعالیت هایی که بر تاندون کشکک فشار می آورد، بپرهیزید.

•    عضلات خود را تقویت کنید. عضلات قوی تر پا در کنترل فشارهایی که می تواند منجر به التهاب تاندون کشکک شود، عملکرد بهتری دارند. ورزش های اکسنتریک که شامل آهسته پایین آوردن پا پس از کشیدن زانو است، بسیار مفید هستند.

•    مهارت خود را افزایش دهید. برای اطمینان از اینکه از بدن خود به درستی استفاده می کنید، شرکت در کلاس ها یا پیروی از دستورالعمل های تخصصی را در زمان شروع ورزش یا دستگاه ورزشی جدید در نظر داشته باشید.