آیا استرس باعث وزن زیادم شده است؟!
استرس نقش بزرگی در سلامت جسمی و روحی هر شخص دارد؛ که یکی از اصلی ترین تاثیرات آن، بر روی وزن افراد است.
اشتهای خیلی از افراد هنگام وجود استرس و اضطراب، زیاد شده و اشتهای بسیاری دیگر کم شده است.
تجربه‌ای خواندنی از نقش پر رنگ استرس
بعد از بزرگ کردن پنج فرزند و مراقبت از والدین، پا به سن گذاشته و شرکت در کارهای داوطلبانه احساس کردم که خیلی در زندگی، خودم را نادیده گرفته ام.
در مراحل مختلف زندگی، برای خود و بدنم اهمیتی قائل نبودم؛ دچار بیماری فشار خون شده بودم، وزنم بالا رفته بود، برنامه ورزشی منظمی نداشتم و عادت کرده بودم غذا را در حین راه رفتن بخورم؛ این شیوه زندگی آشفته ای که داشتم باعث شده بود تا در طول روز، همیشه استرس داشته باشم.
بعد از همه این اتفاق ها تصمیم گرفتم به این سبک زندگی پایان دهم و اهداف ساده ای را برای سال آینده خودم در نظر بگیرم تا در نهایت بتوانم استرس بیش از حد خود را کنترل کنم.
اهدافی که در نظر گرفته بودم ساده بودند، مثلاً سعی داشتم کنترل استرسم را به دست بگیرم؛ می‌خواستم تا قبل از ازدواج پسرم حداقل ۱۵ کیلو وزن کم کنم و فشارخونم را پایین بیاورم.
از نظر خودم و قلبم هنوز ۴۰ ساله بودم؛ اما بدنم این را نشان نمی داد، با این مشکلات و بیماری ها بیشتر شبیه زن های ۶۰ ساله بودم؛ بنابراین باید بدنم را متقاعد می کردم که فقط ۴۰ سالم است.
نکاتی را که در طول یکسال رعایت می‌کردم
- اینکه به خودم استراحت بدهم، برایم نکته جدیدی بود؛ باید یاد می گرفتم بدون وجود احساس گناه، زمانی را به خودم اختصاص دهم؛ به نظرم استحقاق زمانی فقط مختص خودم را داشتم و خیلی برای دستیابی به این هدفم تلاش کردم (عادت اهمیت دادن به خودم).
- شروع به ساخت اسکرپ بوک کردم (اسکرپ بوک یک نوع دفتر خاطرات است که هر چیزی که بخواهیم را می توانیم داخل آن پانچ کنیم و داخل دفتر نگه داریم)؛ سعی می کردم داخل دفترچه اسکرپ بوک شخصی ام، نکات مثبت و اتفاق های خوب زندگی را ثبت کنم؛ این دفترچه را ساختم تا هرگاه که حس بدی به زندگی داشتم یا می خواستم استراحت کنم، دفترچه را ببینم و احساس خوبی داشته باشم.
- دیگر همیشه از خودم می پرسیدم که چه چیزی باید بخورم، قبلاً به غذایی که می خوردم اصلاً فکر نمی کردم، زیرا فقط می خواستم غذایی میل کنم و به کارهای دیگرم رسیدگی کنم.
- در گذشته، همیشه برنامه‌ریزی هایم پر از کارهای انجام نشده بود، هر کاری که به ذهنم می رسید را یادداشت می کردم و در پایان روز به خیلی از کارهایی که روز گذشته نوشته بودم، نمی رسیدم؛ این باعث می شد تا در پایان روز احساس سرخوردگی عجیبی داشته باشم؛ از این به بعد تصمیم گرفته ام که تنها برنامه های قابل انجام را در لیست کارهای روزانه ام بگنجانم و به زمانی که در طول یک روز در اختیار دارم، منطقی تر نگاه کنم.
- زمانی را به یوگا و تمرینات آرامش بخش و ذهنی اختصاص دادم؛ گاهی اوقات هم به گوشه ای می‌رفتم و شمعی روشن کرده و مشغول مطالعه با موزیک می شدم؛ سعی می کردم این کار را در انتهای شب انجام دهم، دیگر فرقی نمی کرد که تمام لیست کارهای روزانه ام را انجام داده ام یا نه، در هر صورت وقتی را در انتهای شب برای خودم صرف می کردم و در تنهایی خودم لذت می بردم.
از برنامه‌ریزی جدید، چه نتیجه‌ای حاصل شد؟
با گذشت یکسال از تصمیمات جدیدی که گرفته بودم، فشار خونم پایین آمد و به وضعیت ۱۵ سال پیش برگشت؛ وزنم کم شده بود و دیگر هر روز برای پیاده روی به بیرون از منزل می رفتم و ورزش می کردم؛ بسیاری از اهدافی که سال گذشته برای رسیدن در نظر گرفته بودم، حالا تبدیل به برنامه روتین روزانه ام شده بود؛ دیگر بدون اینکه سعی کنم، به صورت اتوماتیک این کارها را انجام می دهم.
چگونه اضطراب شخص، منجر به چاقی می‌شود؟
وجود اضطراب باعث می شود تا معده فرد، اسید بیشتری ترشح کند و در نتیجه زودتر گرسنه شود؛ فرد عصبی و مضطرب دفعات بیشتری غذا مصرف کرده و در نتیجه، چاق‌تر خواهد شد.
هورمون ها نیز در شرایط اضطراب و استرس، دستخوش تغییر شده و بدن تمایل به ذخیره چربی بیشتری پیدا می کند و می گویند به اصطلاح فرد استعداد چاقی پیدا کرده است؛ شاید بتوان علت چاقی کسانی که می گویند حتی اگر آب هم بخورند چاق می شوند (کم غذا می خورند) را به این مسئله نسبت داد.
پرخوری عصبی؛ مشکلی شایع
پرخوری عصبی نیز یکی از نتایج دیگر استرس است، در این وضعیت، شخص حتی بدون اینکه احساس گرسنگی داشته باشد، میل به غذا خوردن دارد.
به نظر می رسد که غذا خوردن راهی برای کاهش فشارهای عصبی باشد؛ بدین ترتیب فرد با مصرف غذای بیشتر چاق می شود.
حرف آخر
برای استرس های غیرقابل کنترل و حاد، قرص ها و داروهایی تجویز می شود که همین داروها یکی از عومل بروز چاقی است، زیرا چنین قرص هایی اثر چاق کنندگی دارند؛ بنابراین پیشنهاد ما این است که سعی کنید استرس تان را بدون قرص کنترل کنید؛ زیرا قرص ها عوارض خاص خود را دارند.
