همه افراد دارای چشم‌های «قهوه‌ای» هستند!

دکتر گَری هیتینگ (متخصص بینایی‌سنجی) می‌گوید که همه افراد دارای چشم‌های «قهوه‌ای» هستند، حتی اگر در ظاهر این‌طور به نظر نرسد. به‌گفته او، تمامی مساله به ملانین برمی‌گردد.

احتمالا می‌دانید که ملانین، رنگ پوست و موهای ما را تعیین می‌کند، اما سلول‌های بسیار کوچک ملانین که ملانوسیت نام دارند، ‌در عنبیه چشم‌ها نیز یافت می‌شوند.

این متخصص در گفت‌وگو با CNN گفته است: «همه افراد دارای ملانین در عنبیه چشم خودشان هستند و دقیقا میزان همین ملانین، رنگ‌ چشم‌های آنان را تعیین می‌کند».

به‌گفته دکتر هیتینگ، ملانین فقط و فقط دارای یک رنگ است و آن هم رنگ قهوه‌ای است. هرچه ملانوسیت‌ها در عنبیه چشم بیشتر باشند، رنگ چشم‌ها نیز تیره‌تر می‌شود. نور نیز یکی از عامل‌های موثر به‌شمار می‌رود. درواقع ملانین، نور را جذب می‌کند و درنتیجه هرچه ملانین کمتری در عنبیه چشم‌ها باشد، نور کمتری هم به آن‌ها جذب خواهد شد. پس افراد دارای چشم‌های قهوه‌ای، ملانین بیشتری در چشم‌های‌شان دارند و نور کمتری را جذب می‌کنند.

نقطه مخالف این نظریه هم برای افراد چشم‌آبی صحت دارد. افرادی که ملانوسیت‌های کمتری در چشم‌ها دارند، نمی‌توانند نور کافی را جذب کنند و درنتیجه نور بیشتری را از چشم خودشان بازتاب می‌دهند. در این پدید که‌ انکسار نور (scattering) نام دارد، نور دچار انکسار می‌شود و با طول موج‌های کوتاه‌تر بازتاب پیدا می‌کند. نکته جالب این است که در طیف‌های رنگ‌بندی، طول موج‌های کوتاه‌تر با رنگ آبی مطابقت دارند.

افراد دارای چشم‌های سبز یا فندقی، از نظر میزان ملانین در سطح میانه قرار دارند. یعنی میزان ملانوسیت‌ها در چشم‌های آنان نه خیلی زیاد و نه خیلی کم است. این افراد معمولا از دیگران می‌شنوند که آیا رنگ چشم‌های‌شان را تغییر داده‌اند یا از لنز استفاده کرده‌اند؟ با این‌حال، دلیل تغییر رنگ در چشم‌های آنان، این است که رنگ طبیعی چشم‌های‌شان به نور محیط بیشتر واکنش نشان می‌دهد.

این نظریه می‌تواند توضیح بدهد که چرا چشم‌های بعضی از نوزادان پس از تولد آبی به نظر می‌رسند ولی پس از مدتی تیره و تیره‌تر می‌شوند. درواقع، همزمان با رشد و تکامل نوزاد، ملانین بیشتری هم در عنبیه چشم‌های آن‌ها جمع می‌شود. به همین دلیل است که بعضی از والدین چشم‌تیره، نوزادانی به دنیا می‌آورند که چشم‌های روشنی دارند.

منبع: سلامتیسم