درمان بیماریسلامتینکات سلامتی

علل ورم و آب آوردن زانو چیست؟(۲)

روشهای درمان تورم آب آوردن زانو

درمان تورم زانو به دو گونه است که شامل دارودرمانی و انجام جراحی میباشد:

داروها

برخی از داروهایی که برای درمان آب آوردن و تورم زانو به کار میروند عبارتند از:

داروهای مسکن

داروهای ضددرد مانند ایبوبروفن برای کنترل درد و التهاب به کار میروند.

آنتی بیوتیک

در صورتی که علت بروز تورم، عفنت باشد، پزشک داروی آنتیبیوتیک مناسب را برای شما تجویز میکند.

کورتیکاستروئید

از داروهایی مانند پردنیزون میتوان به صورت کوتاهمدت برای ماهش درد و التهاب استفاده کرد.

روشهای جراحی

برخی از روشهای جراحی که ممکن است برای درمان آب آوردن زانو به کار برده شوند عبارتند از:

آرتروسنتز

در ابتدا زانو به طور کامل ضدعفونی میشود و محل مناسب برای قرار داردن سرنگ آسپیراسیون (برای بیرن کشیدن مایع مفصلی) انتخاب میشود. این ناحیه، ضدعفونی میشود و به آن داروی بیحسکننده زده میشود. سپس سر سرنگ وارد مفصل میشود و مایع سیناویال از درون مفصل بیرون کشیده میشود. سپس در صورت نیاز داروهایی در مفصل زانو تزریق میشود و در نهایت سرنگ از درون مفصل بیرون آورده میشود. در اغلب موارد، بیرون کشیدن مایع مفصلی تا حدود بسیار زیادی تورم و درد زانو را برطرف میکند و موجب میشود شخص بتواند زانوی خود را بهتر حرکت دهد. تزریق داروهای دیگر در مفصل (مانند داروی ضدالتهاب) و سپس استفاده از جراب یا بانداژ فشاری کمک میکند که زانو مجددا دچار تورم نشود. هر چند وضعیت بیمار به طور کلی رو به بهبودی خواهد گذاشت اما ممکن است چند هفته و حتی چند ماه طول بکشد که درد و ناراحتی بیمار به طور کامل برطرف شود که این موضوع کاملا به علت اصلی تورم زانو بستگی دارد. در برخی موارد لازم است که این عمل مجددا تکرار شود.

آرتروسکوپی



این جراحی از طریق برش کوچکی روی زانو انجام میشود. ابتدا برش بسیار کوچکی روی زانو ایجاد میشود و سپس از طریق آن یک آرتروسکوپ وارد مفصل زانو میشود. آرتروسکوپ دارای یک دوربین و وسایل جراحی بسیار کوچک است که از طریق آن پزشک میتواند ساختارهای داخلی زانو را ببیند و بافتهای آسیب دیده را ترمیم کند.بعد از اتمام جراحی، روی برش ایجاد شده پانسمان میشود. این پانسمان اغلب در ابتدا پر از مایع و خونی میشود که از محل برش خارج میشوند. اما ظرف ۴۸ ساعت میزان ترشح مایعات و خونریزی کاهش پیدا میکند و چسباندن چسب زخمهای کوچک در محل جراحی کفایت میکند.

برخی از بیماران ظرف مدت زمان کوتاهی پس از جراحی، توانایی حرکتی خود را باز مییابند و میزان تورم و التهاب زانوی پانها بسیار کم است و به همین خاطر ممکن است به برنامه توانبخشی نیازی نداشته باشند و یا نهایتا یک یا دوبار به فیزیوتراپی مراجعه کنند تا برنامهی توانبخشی خود که قرار است در خانه انجام دهند را آموزش ببینند.

منبع: پزشک آنلاین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *