چاقی و لپتین چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟
لپتین در واقع نوعی پروتئین است که توسط بدن ساخته شده و ارتباط مستقیمی با چاقی دارد. این هورمون باعث می‌شود تا حس سیری و کاهش اشتها در شما ایجاد شود و در نتیجه هنگامی که به اندازه‌ی کافی غذا خورده باشید این هورمون این پیام را به مغز ارسال می‌کند و مانع از پرخوری در انسان می‌گردد. اما اگر سطح لپتین در بدن مطلوب نباشد می‌تواند باعث بروز پرخوری و اضافه وزن در فرد گردد. در این نوشتار بیشتر به بررسی لپتین و مکانیسم آن خواهیم پرداخت. لطفا با عطارباشی همراه باشید.
زمانی که سطوح لپتـین از یک آستانه خاص بیشتر می شود، مغز سیگنال توقف خوردن را ارسال می کند و بدن انرژی را با نرخی سالم می سوزاند. اگر سطوح لپتـین نامتعادل باشد، این هورمون در ظاهر بی ضرر می تواند اثر منفی بر توانایی کاهش وزن فرد بگذارد.
لاستیگ هشدار می دهد که اگر لپتین کافی به مغز نرسد، این اندام سیگنال گرسنگی و یا حتی بدتر از آن، از گرسنگی در حال مرگ بودن را به بدن ارسال می کند. همان گونه که مغز وارد حالت گرسنگی شدید می شود، فرآیندهایی شکل می گیرند که همگی آنها مانع کاهش وزن می شوند. هرچه گرسنه‌تر می شوید، انرژی بیشتری دریافت می کنید و برای تنظیم سطوح لپتین به حالت عادی چربی ذخیره می کنید.
اما کمبود لپتیـن لزوما مشکل آفرین نیست و می توان از طریق مصرف مکمل ها آن را بهبود بخشید، اما آن چه به افزایش وزن منجر می شود، مقاومت به لپتین است. این شرایط مانع از دریافت سیگنال توقف خوردن می شود. بدون این نشانگر طبیعی، بدن چاق می شود، اما مغز بر این باور است که از گرسنگی در حال مرگ است.
مقاومت به لپـتین روند کاهش وزن را چالش برانگیز می کند، اما روش هایی وجود دارند تا بار دیگر حساسیت به لپتین به صورت طبیعی ایجاد شود. لاستینگ کاهش سطوح تری گلیسیرید را از طریق کاهش مصرف چربی اشباع، مصرف هر چه بیشتر اسیدهای چرب امگا-۳ و انجام منظم ورزش توصیه می کند. سطوح تری گلیسیرید بالا مسیر ارسال لپتین به مغز را مسدود می کند.
