آشنایی با روشهای درمان زخم معده
آنتیاسیدها
آنتیاسیدها، گروه خاصی از داروهای بدون نسخه را شامل میشوند که اسید معده را خنثی میکنند. این داروها معمولا بهعنوان یکی از روشهای درمانی برای مشکلاتی مانند سوزش سر معده، سوء هاضمه و ترش کردن مورد استفاده قرار میگیرند.
آنتیاسیدها، pH اسید معده را بالاتر میبرند و میزان تحریککنندگی آن را برای زخم معده کاهش میدهند. آنتیاسیدهای رایج، بدین ترتیب هستند: هیدروکسید منیزیم، بیکربنات سدیم، اکسید منیزیم، کربنات آلومینیوم و هیدروکسید آلومینیوم.
آنتیبیوتیکها
با توجه به اینکه بیشتر زخمهای گوارشی بهعلت عفونتهای باکتریایی بهوجود میآیند، مصرف آنتیبیوتیکهای تجویزی میتواند بهعنوان یکی از گزینههای درمانی در نظر گرفته شود. داروهایی مانند تتراسایکلین و مترونیدازول، میتوانند به درمان زخم معده کمک کنند و حتی مانع از عود کردن بیماری شوند. اینکه هر فرد به کدام یک از این داروها نیاز دارد، براساس نظر پزشک مشخص میشود.
بنابراین، افراد نباید از گزینه آنتیبیوتیکهای تجویزی، بدون مجوز و توصیه پزشک استفاده کنند. استفاده نادرست از آنتیبیوتیکها، پیامدهای ناگواری دارد که در درازمدت فرد بیمار را آزار خواهد داد.
اگرچه مردم باور دارند که زخمهای گوارشی بهعلت استرس یا زیادهروی در مصرف غذاهای تُند شکل میگیرند، اما حداقل ۸۰ درصد از موارد شکلگیری زخمهای گوارشی از باکتری هلیکو پیلوری (H. pylori) نشات میگیرند. روشهای درمانی مختص زخمهای گوارشی، انواع مختلفی را شامل میشوند: از داروهای بدون نسخه تا جراحی. در ادامه با این روشها آشنا میشویم.
ایجاد لایه محافظتی در معده
این روش برای زخمهای گوارشی خفیفی استفاده میشود که با یک یا دو دوره از علائم بیماری در طول سال همراه هستند. داروهای خاصی با این هدف طراحی شدهاند تا لایه مخافظتیای روی پوشش داخلی معده ایجاد کنند و تاثیر تسکیندهنده داشته باشند. یکی از همین داروهای بدون نسخه، بیسموت سابسالیسیلات است که به اسید معده اجازه نمیدهد تا معده را تحریک کند. انواع تجویزی این داروها حاوی سوکرالفات هستند که به اسید معده میچسبند و نوعی ماده خمیری را به وجود میآورند. این ماده خمیری دقیقا مثل نوعی سپر بین اسید معده و خود دیواره معده (جایی که زخم معده شکل گرفته است) قرار میگیرد. بنابراین، همین ماده خمیری است که اجازه نمیدهد زخم معده تحریک شود.
منبع: سلامتیسم