خواص درمانی موز در طب سنتی
موز از نظر طب سنتی ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می کند و انرژی زیادی دارد و چون نرم هم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن می باشد. به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد.
– موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است.
– موز خون ساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند.
– برای درمان بیماری قند گلهای موز را پخته و بخورید.
– برای درمان خارش و ریزش مو، موز را له کرده و با سرکه و آبلیمو مخلوط کنید و به نقاطی که موی آن ریخته و یا خارش دارد بمالید.
– موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
– موز درمان زخم روده و معده می باشد.
– در بعضی از کشورها موز نارس را خشک کرده و پودر می کنند و گرد آن را به بیمارانی که مبتلا به زخم اثنی عشر و معده هستند می دهند تا آن را درمان کند؛ زیرا موز یک لایه مقاوم اسید روی معده و روده می کشد که اسید معده نمی تواند به آن آسیب برساند.
– گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
– گرد موز خشک شده مقوی بدن است.
– گرد گل های خشک شده موز را با کمی نمک و آب مخلوط کنید داروی آرام بخش قلب است.
– جوشانده موز خونریزی را بند می آورد.
– جوشانده ریشه و پوست درخت موز را در حمام برای معالجه سرطان معده به کار می برند. برای این منظور باید این جوشانده را در وان حمام ریخت و مدتی در وان دراز کشید.
– ضماد برگ درخت موز برای درمان ورم و سوختگی مفید است.
– ریشه موز دفع کننده کرم معده است.
– موز نفاخ است و خوردن زیاد آن خصوصا در سرد مزاجان، تولید گاز معده می کند. برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.
– موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
– برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
– موز مدر (ادرارآور) است.
– موز به علت قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.
