خواص درمانی و ویژگی های گیاه فالکاریا

فالکاریا یا علف داسی، گیاهی علفی، دوساله و کروی شکل است. این گیاه دوساله در برخی نواحی می تواند بصورت چندساله نیز رشد کند. این گیاه در اروپا، سیبری، آسیای میانه، آفریقای شمالی و شمال و جنوب آمریکا رشد می کند.

خصوصیات گیاه شناسی فالکاریا

فالکاریا گیاهی دوساله است که می تواند تا ارتفاع 30 تا 60 سانتیمتر رشد کند.
ریشه ها دوکی شکل و مستقیم هستند.
ساقه ها مستقیم و عمودی، شیار دار، دارای انشعابات و به رنگ سبز مایل به زرد می باشند. برگ های قسمت های پایینی ساقه ها بصورت مخملی و کرکدار ظاهر می شوند.
برگ ها دارای دمبرگ های طویل بوده و چرمی، یکپارچه یا دندانه دار می باشند. برگ های بالایی و جدید، ساده و تقریباً بدون دمبرگ هستند.
گل آذین این گیاه بصورت چتری با گل هایی به رنگ سفید می باشد. چتر ها دارای 5 تا 10 ردیف کم پشت هستند.
میوه ها فندقه، به رنگ زرد مایل به قهوه ای، کشیده و دوکی شکل، بدون کرک، از پهلو کمی فشرده و دارای نوک پهن می باشند.
گلدهی در ماه های ژانویه تا آگست انجام می شود. میوه دهی نیز طی ماه های جولای تا سپتامبر صورت می گیرد.

شرایط محیط رشد فالکاریا

گیاه فالکاریا یا علف داسی روی زمین های شنی یا صخره ای نمی تواند به خوبی رشد کند. و خاک هایی با بافت متوسط را ترجیح می دهد. این گیاه همچنین نسبت به خشکی نیز مقاوم است.
این گیاه اغلب به صورت علف هرز دیده می شود که در اطراف جاده ها، نهرها و رودخانه ها، بخش های فاقد درخت جنگل ها، چمن زارها و زمین های بایر رشد می کند.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی فالکاریا

فالکاریا حاوی آلکالوئیدها، کاروتن، ویتامین ث و پروتئین ها است.
میوه های این گیاه خواص ضدباکتریایی داشته و به عنوان دارو مصرف می شوند.
این گیاه به عنوان سبزی و ادویه در غذاها نیز می تواند استفاده گردد. همچنین یک گیاه جاذب زنبور عسل نیز می باشد.

تکثیر فالکاریا

تکثیر فالکاریا از طریق رویشی و به وسیله ریشه های زیرزمینی آن صورت می گیرد. تکثیر رویشی از سال دوم زندگی گیاه صورت می گیرد.
چون این گیاه در اکثر مزارع به عنوان علف هرز شناخته می شود، برای کنترل آن می توان ابتدا مزرعه را یک شخم عمیق زد و سپس یک شخم سطحی انجام داد. یا می توان قبل از گلدهی گیاهان آنها را از مزرعه به روش های مکانیکی یا شیمیایی حذف نمود.

منبع: نارگیل