بیماری عروق کرونر چه زمانی رخ می دهد؟
بیماری عروق کرونر زمانی رخ میدهد که شریان های کرونر- رگهای اصلی خون که با رساندن خون، اکسیژن وموادمغذی قلب را حمایت می کنند-آسیب دیده یا معیوب شوند. معمولاً کلسترول شامل رسوبات (پلاک) روی سرخرگها را مقصر اصلی ایجاد این بیماری می دانند. پلاکها که انباشته شوند سرخرگهای کرونر را تنگ کرده و باعث میشوند قلب خون کمتری دریافت کند. نهایتاً این جریان خون کاهش یافته ممکن است باعث درد قفسه ی سینه (آنژین) کوتاهی تنفس یا دیگر علایم و نشانه های بیماری عروق کرونر شود. یک انسداد کامل میتواند باعث حمله قلبی شود.
بیماری عروق کرونر چون اغلب درطی چندین دهه ایجاد میشود بدون توجه باقی مانده تا زمانی که باعث ایجاد حمله قلبی شود، اما راهکارهای زیادی برای پیشگیری و درمان این بیماری وجود دارد که اولین قدم شروع یک سبک زندگی سالم میباشد.
نشانه ها
اگر سرخرگهای کرونر تنگ شوند نمیتوانندخون حاوی اکسیژن را به قلب برسانند- بخصوص زمانی که ضربان بالا تر است ، مثلا هنگام وزرش. همزمان با تشکیل پلاکها در سرخرگهای کرونر علایم این بیماری ظاهر می شوند، شامل :
درد قفسه سینه (آنژین) : ممکن است بیمار در قفسه سینه احساس تنگی و فشار کند، مثل اینکه یک نفر روی قفسه سینه شما ایستاده است. دردی که معمولاً با استرس های فیزیکی یا احساسی برانگیخته شود، بعنوان آنژین شناخته میشود. معمولاً این درد در طی چند دقیقه بعد از توقف فعالیت پراسترس، از بین می رود. در بعضی از افراد معمولاً زنان ،این درد ممکن است زود گذر،شدید و گاهی به شکم ،پشت و بازو نیز کشیده شود.
کوتاهی تنفس: اگر قلب نتواند خون کافی را برای احتیاجات بدن تامین کند، ممکن است کوتاهی تنفس یا خستگی شدید ایجاد شود.
حمله قلبی: زمانی حمله قلبی رخ می دهد که سرخرگهای کرونر بسته شده باشند. علایم و نشانه های آن عبارتند از: احساس سنگینی در قفسه ی سینه، درد در بازو یا کتف و گاهی همراه با کوتاهی تنفس و تعریق. احتمالاً زنان تا حد بیشتری نسبت به مردان انواع علایم و نشانه های حمله ی قلبی را تجربه میکنند شامل تهوع و درد درناحیه ی پشت یا فک. گاهی اوقات ممکن است حمله قلبی بدون علایم مشهود رخ دهد.
علت
استدلال می شود که بیماری عروقی کرونر با آسیب یا جراحت به لایه داخلی سرخرگ کرونر شروع می شود ،یا حتی گاهی از زمان کودکی. فاکتورهای احتمالی ایجاد این آسیبها دیده می شود که شامل موارد زیر هستند :
• استعمال دخانیات
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• دیابت
• اشعه درمانی به قفسه سینه ،که در انواع معینی از سرطان ها استفاده می شود
همین که دیواره ی داخلی یک سرخرگ آسیب ببیند، رسوبات چربی (پلاک های) ساخته شده از کلسترول و دیگر ضایعات بافت سلولی تمایل به تجمع در محل صدمه، در پروسه ای به نام تصلب شرایین، پیدا می کنند. اگر سطح این پلاک ها گسیخته یا پاره شود، سلول های خونی بنام پلاکت ها در محل انبوه می شوند تا سرخرگ را تعمیم کنند. این تجمع پلاکت ها می تواند سرخرگ را بسته و منجر به حمله ی قلبی شود.
فاکتور های خطر برای بیماری کرونر شامل
• سن: در واقع با افزایش سن، ریسک آسیب و تنگی سرخرگها افزایش می یابد.
• جنس: به طور کلی مرد ها در معرض ریسک بالاتری از این بیماری هستند. اگر چه این ریسک نیز برای زنان بعد از یائسگی زیاد می شود.
• سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی بیماری با ریسک بیشتر ابتلاء به بیماری عروقی کرونر، مرتبط می باشد، بخصوص بیماری قلبی که در سنین کم تر ایجاد شده باشد. بالاترین ریسک برای شما زمانی است که پدر یا برادرتان قبل از سن 55 سال یا مادر یا خواهرتان قبل از 65 سال با بیماری قلبی تشخیص داده شوند.
• استعمال دخانیات: نیکوتین رگ های خونی را تنگ می کند و کربن مونوکسید به لایه داخلی آسیب زده و آنها را بیشتر مستعد ابتلاء به تصلب شرایین می نماید. بروز حمله قلبی در زنانی که حداقل 20 سیگار در روز مصرف می کنند شش برابر زنانی است که اصلاً مصرف نمی کنند، این میزان بروز در مردان سیگاری سه برابر غیر سیگاری هاست.
• فشار خون بالا: فشار خون کنترل نشده می تواند باعث سخت و ضخیم شدن سرخرگ ها و تنگی مجراهای خونی شود.
• سطوح بالای کلسترول خون : سطح بالای کلسترول خون ریسک تشکیل پلاک ها و ایجاد تصلب شرایین را افزایش می دهد. کلسترول بالا ی ایجاد شده توسط سطوح بالای لیپو پروتئین با چگالی پایین (LDL) وسطوح پایین لیپوپروتئین با چگالی بالا (HLD)، میتواند باعث ترویج تصلب شرایین شود.
• دیابت : دیابت با افزایش ریسک بیماری عروق کرونر مرتبط است این بیماری ها هر دو فاکتورهای خطریکسانی همچون چاقی و فشار خون بالا را در بر دارند.
• چاقی : اضافه وزن، دیگر فاکتورهای خطر را نیز تشدید می کند.
• عدم فعالیت فیزیکی : ورزش نکردن نیز با بیماری های قلبی و برخی از فاکتور های خطر آن مرتبط می باشد.
• استرس بالا: فشار و استرس های روحی تسکین نیافته ممکن است به سرخرگ ها آسیب زده به علاوه ی اینکه دیگر فاکتور های خطر بیماری عروقی کرونر را نیز تشدید می کند.
فاکتور های خطر اغلب گروهی رخ می دهند و ممکن است یکدیگر را ایجاد کنند، همچون چاقی که منجر به دیابت و فشار خون بالا می شود. زمانی که فاکتور های خطرهمگی با هم ایجاد شده باشد ،شما را در معرض ریسک خیلی بالاتری از ابتلا به بیماری عروق کرونر قرار می دهد. برای مثال ،سندروم متابولیک –گروهی از بیماری ها که شامل فشار خون بالا ،تری گلیسرید بالا ،سطوح انسولین زیاد و چربی اضافه در اطراف کمر، ریسک این بیماری را بالا می برد . گاهی بیماری عروق کرونر بدون هیچ ریسک فاکتوری ایجاد میشوند. پژوهشگران دیگر فاکتور های ممکن را مورد مطالعه قرار داده اند که عبارتند از:
– آپنه خواب : این اختلال باعث توقف مکرر و شروع مجدد تنفس در هنگام خواب می شود.کاهش ناگهانی میزان اکسیژن که در طی خواب رخ میدهد، فشار خون را بالا برده و بر سیستم قلبی -عروقی فشار وارد کرده و احتمالاً منجر به بیماری عروق کرونر می شود.
– پروتئینC-reactive : پروتئین (CRP) C-Reactive یک پروتئین طبیعی است که اگر در مکانی از بدن تورم بوجود آید، مقادیر آن بالا می رود.
احتمالاً مقادیر بالای CRP فاکتور خطری برای بیماری قلبی محسوب می شود. به نظر می آید همزمان با اینکه سرخرگ های کرونر تنگ می شوند،CRP بیشتری در خون به وجود می آید.
– هموسیستئین : هموسیستئن یک آمینواسید در بدن می باشد که برای ایجاد پروتئین و ساخت و نگهداری بافتها استفاده می شود . اما سطوح بالای هموسیستئین ممکن است باعث افزایش ریسک بیماری عروق کرونر شود.
– فیبرینوژن : فیبرینوژن پروتئینی در خون است که نقش اصلی را در انعقاد خون ایفا می کند. اما مقادیر خیلی زیاد آن ممکن است باعث افزایش انبوه پلاکت ها شود، به طور عمده نوع سلول خونی مسئول انعقاد می باشد این می تواند باعث ایجاد یک لخته در سرخرگ شود که در نهایت منجر به حمله ی قلبی یا سکته خواهد شد.
همچنین فیبرینوژن می تواند یک اندیکاتور التهابی باشد که توام با تصلب شرایین می شود.
– لیپوپروتئین (a) : این ماده زمانی تشکیل می شود که ذرات LDL به یک پروتئین خاص متصل شود. لیپوپروتئین a ممکن است توانایی بدن در حل کرد ن لخته ها ی خونی را مختل کند احتمالاً میزان بالای لیپوپروتیین a با ا فز ایش ریسک ابتلای بیماری قلبی عروقی مرتبط می باشد.
منبع:epezeshk.com
