خواص دارویی و ویژگی های گیاه جینکو
در دل طبیعت، گیاهان دارویی زیادی وجود دارد که برای بسیاری از افراد ناشناخته است و کمتر با خواص طبی و مفید آن آشنا هستند. جینکو یکی از این گیاهان است که شاید تا به حال کمتر دربارهی آن شنیده باشید، اما میتوانید در اینجا بیشتر با آن و خواص مفیدش آشنا شوید.
تاریخچه جینکو
درخت جینکو از زمانهای بسیار قدیم برای بشر شناخته شده بود و از آن برای درمان بیماریهای مختلف به خصوص آلرژیهای فصلی استفاده میکردند. جینکو بومی مناطق خاور دور بوده و در سال ۱۷۳۰ میلادی به عنوان درخت زینتی به اروپا برده شد، ولی از سال ۱۹۸۰ که دانشمندان غربی با خواص آن آشنا شدند برای معالجهی قلب و نارسایی گردش خون کاربرد درمانی پیدا کرد.
گیاه شناسی
جینکو درختی به ارتفاع ده متر دارای برگهای پهن و مانند بادبزن بوده و دارای دو لوب است. گلهای آن به رنگ سبز روشن است که در درخت نر به شکل سنبله و در درخت ماده به شکل دو شاخه ظاهر میشود. میوهی این درخت به شکل دانههایی به اندازهی گیلاس ولی به رنگ سفید و به طول دو سانتیمتر است. پوست میوه صاف و رنگ آن قهوهای روشن است. قسمت مورد استفادهی این درخت، برگها و دانهی آن است.
ترکیبات شیمیایی
برگهای این درخت دارای فلاوون، فلاوونویید، گینک جتول، آیزوگینک جتول، بیلوبیتول و گینکو فلاون گلای کوسایدز است.
طبیعت
جینکو از نظر طب سنتی ایران، معتدل است.
مصارف دارویی جینکو
دم کرده: یک قاشق چایخوری برگهای خشک این درخت را در یک لیوان آب جوش بریزید و به مدت پنج دقیقه دم کنید. مقدار مصرف آن یک فنجان قبل از هر غذاست.
کپسول: سه بار در روز میتوانید از کپسول آن ستفاده کنید.
تنتور: ۱۰ تا ۲۰ قطره تنتور را در یک لیوان آب بریزید و سه بار در روز میل کنید.
جینکو ، ضد آلزایمر
نتایج پژوهشها نشان میدهد که جینکو قادر است جلوی پیشرفت بیماری آلزایمر را بگیرد و علایم آن را کمتر کند. البته نتایج پژوهشها بعضی مواقع متضاد از آب در آمده است. به عنوان مثال در سال ۲۰۰۸ محققان آمریکایی روی ۳۰۰۰ داوطلب بررسیهایی انجام دادند و هیچ تاثیر مشهودی از این گیاه برای مقابله با زوال قدرت عقل مشاهده نکردند، اما نتایج پژوهشهای سال ۲۰۱۰ نشان میدهد که جینکو روی عملکرد قدرت درک ذهنی انسان تاثیر مثبتی میگذارد.
جینکو، ضد سکتهی قلبی و مغزی
جینکو برای سلامت رگها مفید است. اول به این دلیل که این گیاه حاوی ترکیباتی است که به افزایش قطر رگها کمک کرده و باعث گردش خون بهتری میشود. از سوی دیگر، ترکیبات موجود در این گیاه از انباشته شدن چربیها و جرمها در رگها که در نهایت به تصلب شرایین منجر میشود پیشگیری میکند. نتیجه این میشود که این گیاه خطر تشکیل لخته و در نهایت سکتهی قلبی و مغزی را کاهش میدهد.
جینکو ، تسکیندهندهی وزوز گوش
وزوز گوش یک حالت آزاردهنده است که معمولا درمان معجزهآسایی هم ندارد. با این حال جینکو جریان خون در مویرگها را تحریک میکند و به این ترتیب میتواند باعث تسکین وزوز گوش شود. با وجود اینکه نتیجهی برخی از پژوهشها از بی تاثیر بودن این گیاه حکایت میکنند، اما نتایج پژوهشهای اخیر نشان میدهد که جینکو برای تسکین وزوز گوش به خصوص اگر کمتر از یک سال از شروع آن گذشته باشد موثر است.
خواص طبی گیاه جینکو
– این گیاه خون و اکسیژن را به قسمتهای مختلف بدن میرساند، بنابراین برای بیماران قلبی مفید است.
– ناتوانیهای جنسی را درمان میکند.
– سرگیجه را از بین میبرد.
– گرفتگی عضله و درد را برطرف میکند.
– فشار خون را پایین میآورد.
– تمرکز حواس را افزایش میدهد.
– سردردهای ناشی از فشار عصبی را درمان میکند.
– برای تقویت چشم و برطرف کردن ضعف بینایی مفید است.
– ناراحتیهای ریوی را علاج میکند.
– در درمان بیماری آسم موثر است.
– عمر را طولانی میکند.
– از لخته شدن خون در رگها جلوگیری میکند.
– تورم دست و پا را از بین میبرد.
– ضد سرطان است.
– در درمان بواسیر مفید است.
– تورم رگها را برطرف میکند.
– برای بیماران دیابتی مفید است.
– آنتی اکسیدان بسیار قوی است.
– برای معالجهی واریس از آن استفاده میشود.
– ضربان قلب را منظم میکند.
– ناراحتیهای دستگاه گوارش را برطرف میکند.
– برای درمان ناشنوایی گوش مفید است.
خواص دانهی جینکو
– آسم را برطرف میکند.
– تقویت کنندهی کلیه و ریه است.
– ضد سرفه است.
– مسکن طبیعی دردهاست.
– خون را تصفیه و تمیز میکند.
– در درمان بیماریهای ادراری اثر مفیدی دارد.
– سینه را نرم کرده و خلط را بیرون میآورد.
– ضد کرم معده و روده است.
– اثر ضد میکروب داشته و یک آنتیبیوتیک قوی محسوب میشود.
– تببر است.
– تکرر ادرار را درمان میکند.
– برای درمان سل به کار میرود.
– بیماریهای پوستی را درمان میکند.
چه کسانی نباید از جینکو استفاده کنند؟
جینکو نیز مانند هر گیاه دیگری باید با احتیاط مصرف شود. مصرف این گیاه برای افراد زیر منع مصرف دارد:
* زنان باردار، شیرده
* افرادی که تحت درمان داروهای ادرارآور هستند.
* افرادی که داروهای ضد ریفلاکس معده میخورند.
* افرادی که داروهای فشار خون و آنژین مصرف میکنند.
* افرادی که داروهای ضد انعقادی مثل آسپیرین میخورند.
* افراد هموفیلی و افرادی که عمل جراحی در پیش دارند، زیرا این گیاه خون را روان میکند.
* نوجوانان زیر ۱۸ سال. این افراد قبل از مصرف باید حتما با پزشک مشورت کنند.
مضرات
مصرف بیش از اندازهی آن باعث اسهال، استفراغ و تحریکات پوستی میشود.
منبع :گیاه یاب