راه هایی برای جذب بیشتر موادمعدنی به بدن
برای اینکه بیشتر مواد مغذی غذاها در بدن جذب شوند، باید نکاتی را رعایت نمود. برخی از غذاها باعث افزایش جذب مواد معدنی می‌شوند و برخی دیگر جذب مواد معدنی را کاهش می‌دهند.
جذب و متابولیسم مواد معدنی تا حدی به سایر تركیبات موجود در مواد غذایی بستگی دارد.
وجود برخی مواد مغذی به بهبود جذب و متابولیسم مواد معدنی کمک می‌کند درحالیکه دریافت بیش از حد برخی مواد مغذی دیگر باعث كاهش جذب و متابولیسم مواد معدنی می‌گردد.
این اثرات گوناگون، خطرات بالقوه دریافت مقادیر بسیار بالای مواد مغذی را به خوبی نمایان می‌سازد. در زیر اثرات متقابل مهم این مواد آورده شده است.
موادی كه جذب مواد معدنی را افزایش می‌دهند
كلسیم: ویتامین D، لاكتوز (قند شیر) و مس باعث افزایش جذب كلسیم می‌شوند.
اسیدهای چرب ضروری كه در ماهی روغنی یافت می‌شوند نیز باعث افزایش جذب كلسیم می‌شوند.
آهن: برای جذب بهتر آهن باید منابع غذایی آهن را با منابع ویتامین C، اسیدفولیك، بتاكاروتن و مس مصرف نمود.
فسفر: غذاهای حاوی كلسیم، مس، ویتامینD و همچنین لاكتوز شیر به جذب فسفر كمك می‌كنند.
روی: پروتئین‌ها به جذب روی كمك می‌كنند.
موادی كه جذب مواد معدنی را كاهش می‌دهند
كلسیم: غلات صبحانه سبوس دار، اسفناج، ریواس و نوشابه‌های كربناته میتوانند تعادل كلسیم را مختل كنند.
مس: آهن و روی جذب كلسیم را كاهش می‌دهند.
ید: تیوسیانات و مواد آلی گواتروژن و پتاسیم باعث كاهش جذب ید می‌شوند.
آهن: غلات صبحانه سبوس دار، ریواس، اسفناج و چای باعث كاهش جذب آهن می‌شوند.
منیزیم: ریواس و اسفناج جذب منیزیم را مختل می‌كنند.
منگنز: جذب منگنز توسط كلسیم و فیتاتها متوقف می‌شود.
فسفر: آهن و آلومینیوم نباید با فسفر تركیب شوند.
روی: غلات سبوس دار، الكل، مصرف زیاد شكر، آهن و كلسیم جذب روی را مختل می‌كنند.
