آیا ایبوپروفن واقعا بهترین مسکن است؟
امروزه داروهای ضد التهابی فراوانی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و موترین (Motrin) مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها نیازی به تجویز پزشک ندارند و در کوتاه مدت میتوانند دردهایی مانند سردرد و کمردرد را کاهش دهند. دوز بالاتر این داروها التهاب ناشی از آرتروز یا روماتیسم مفصلی را کاهش میدهد. اما مطالعات اخیر این داروها را از نظر ایمنی زیر سؤال بردند به گونهای که در سال 2015 سازمان غذا و دارو (FDA) برچسبهای هشدار حملهی قلبی و سکتهی مغزی روی آنها زده است.
بیشترین نگرانی ارتباط سکتهی قلبی با این داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) است. انتظار میرفت این داروها با معده و روده سازگارتر باشند تا اینکه مشخص شد آنها مواد شیمیایی را فعال میکنند که به این ارگانها آسیب رسانده و منجر به درد و خونریزی میشوند. در نهایت نیز مطالعات نشان دادند این داروها خطر حمله قلبی و سکته را افزایش میدهند.
اما مطالعات در مورد سلکوکسیب یا سلبرکس نتیجهی دیگری داشت. برخلاف تصور پزشکان و آنچه انتظار میرفت سلکوکسیب نسبت به ایبوپروفن و ناپروکسن برای قلب خطرناکتر نیست و حتی نسبت به آن دو مشکلات کلیوی کمتری ایجاد میکند.
دکتر استیون نیست (Steven Nissen) نویسندهی اصلی این پژوهش میگوید:
من هرگز چنین نتیجهای را حدس نمیزدم. همواره توصیه میشد اگر نیاز به خوردن داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی دارید ناپروکسن بهترین انتخاب است. اما نتایج مطالعات چیز دیگری را نشان میدهد. به طور کلی ایبوپروفن از همه بدتر، ناپروکسن متوسط و سلکوکسیب از همه بهتر است.
تحقیق روی 24.000 نفر از افراد مبتلا به بیماریهای قلبی که برای درمان آرتروز و روماتیسم مفصلی به مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نیاز داشتند، انجام شد. این افراد به صورت تصادفی و رندوم یکی از این 3 قرص را به مدت 2 سال مصرف کرده و در 3 سال بعدی از نظر حملهی قلبی، سکته یا مرگ بررسی میشدند. افرادی که سلکوکسیب مصرف میکردند نسبت به افرادی که ناپروکسن یا ایبوپرفن مصرف میکردند مشکل بیشتری نداشتند. زمانی که تیم تحقیقاتی از نظر بیماریهای کلیوی این افراد را بررسی کردند متوجه شدند افرادی که سلکوکسیب مصرف میکنند نسبت به افرادی که ایبوپروفن میخوردند مشکلات کلیوی کمتری دارند.
دکتر نیتیل دمل (Nitin Damle) از دانشکدهی پزشکی آمریکا میگوید:
این نتایج تصورات قبلی را باطل میکند و تصورات جدید مبنی بر ارتباط داشتن مهارکنندههای COX-2 با بیماریهای قلبی را جایگزین آن میکند. نگرانیهای قبلی در مورد مهارکنندههای COX-2 و خطرات قلبی باعث میشد متخصصین ایبوپروفن و ناپروکسن را اولین انتخاب خود در تجویز مسکن برای دردهای آرتروز و روماتیسم مفصلی قرار دهند و تنها زمانی سلکوکسیب تجویز میشد که بیمار ناراحتی معده داشت اما دیگر زمان تغییر است.
این نگرانیها در مورد حملات قلبی در افرادی که گاهی از این مسکنها استفاده میکنند وجود ندارد چرا که این تحقیق شامل افراد سالمیکه مشکلات قلبی ندارند نمیشود و استفادهی کوتاه مدت تأثیر مصرف آنها در دراز مدت را نخواهد داشت.
اگرچه تحقیقات اخیر سلکوکسیب را بهترین راه برای تسکین دردهای مزمن اعلام میکند اما هنوز هم این نتایج قطعی نیست.
توصیه میشود افرادی که به مسکنهای غیر التهابی در طولانی مدت نیاز دارند باید سلکوکسیب را در اولویت قرار دهند.
منبع: infosalamat.com