از سندرم خستگی مزمن چه می دانید؟

اگر همیشه احساس خستگی می کنید و این خستگی امان شما را بریده، طوریکه با خوابیدن و استراحت کافی این مشکلتان برطرف نشده است حتما نگاهی به این مقاله بیندازید. چرا که ممکن است به بیماری سندرم خستگی مزمن مبتلا شده باشید!

سندرم خستگی مزمن

سندرم خستگی مزمن (CFS) یک بیماری پیچیده است که شامل خستگی ناتوان کننده همراه با دیگر علائم است. این خستگی به اندازه کافی برای ایجاد تداخل با فعالیت های روزانه شما شدید است و با استراحت کردن در رختخواب حل نمی شود. درمان استاندارد برای CFS توسعه یافته است و بسیاری از افراد از طریق برنامه های ورزشی و مدیریت استرس فردی بهبود می یابند.

علل ایجاد سندرم خستگی مزمن

خستگی مزمن اکنون می تواند با پیگیری الگویی از علائم خاص جسمی و مغزی، تشخیص داده شود. اما علت این بیماری هنوز یک راز باقی مانده است. علل احتمالی این بیماری شامل نقص سیستم ایمنی بدن، کمبود در تغذیه، و یا یک عفونت ویروسی می باشند که به نحوی آغازگر CFS هستند. دانشمندان در حال بررسی ارتباط احتمالی اختلالات خواب، کم خونی، فشار خون پایین و یا دیگر اختلالات سوخت و ساز بدن با این بیماری هستند.

خستگی شدید

هر کسی ممکن است اکنون یا زمان دیگری احساس تنبلی کند. اما تفاوت این خستگی با CFS این است که خستگی ناشی از CFS طاقت فرسا است و حداقل شش ماه طول می کشد. این بیماری ممکن است پس از فعالیت بدنی یا روانی بدتر شود، و بعد از خواب کامل شبانه هیچ آرامشی حاصل نمی شود. این خستگی اغلب با سایر نشانه های ناراحت کننده، مانند درد مزمن همراه است.

درد مکرر

بسیاری از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن دچار دردهای مکرر، از جمله سردرد، گلو درد، درد عضلانی و درد مفاصل می شوند. مفاصل ممکن است بدون نشانه ای از قرمزی و تورم آسیب ببینند. علت این علائم به خوبی درک نشده اند، اما این درد اغلب می تواند از طریق دارو یا درمان فیزیکی برطرف شود.

سایر علائم CFS

جدا از خستگی و درد، افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

مشکلات حافظه
دشواری تمرکز
اختلالات خواب
ضعف یا سرگیجه

افراد مستعد cfs

چه کسانی در معرض خطر هستند؟

بیش از یک میلیون از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند. زنان چهار برابر بیشتر از مردان احتمال دارد دچار این بیماری شوند. اگر چه افراد در هر سنی می توانند دچار CFS شوند، اما این بیماری اغلب در افراد بین سنین چهل تا پنجاه سال رخ می دهد. ممکن است یک مولفه ژنتیکی وجود داشته باشد، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد سندرم خستگی مزمن مسری است.

CFS در کودکان و نوجوانان

سندرم خستگی مزمن در کودکان بسیار نادر است و فقط در نوجوانان اندکی بیشتر رایج است. خبر خوب این است که افراد جوان مبتلا به این بیماری نسبت به افراد مسن بیشتر احتمال دارد بهبود یابند. اگر تشخیص داده شده است که فرزند شما مبتلا به CFS است، با یک متخصص برای ارائه تمرین و مدیریت برنامه های فردی مشورت کنید. روش های سازنده برای کنار آمدن فرزندتان با این بیماری را پیدا کنید، و به دنبال گروه های پشتیبانی باشید.

تشخیص سندرم خستگی مزمن

هیچ آزمایش خون یا اسکن مغزی برای تشخیص سندرم خستگی مزمن وجود ندارد، اما تیم مراقبت سلامت شما ممکن است آزمایشاتی برای رد بیماری های دیگر انجام دهند. CFS زمانی تشخیص داده می شود که شما، علائم زیر را داشته باشید:

خستگی شدید حداقل به مدت شش ماه که نشود به بیماری دیگری مرتبط کرد.
و حداقل چهار نشانه از موارد زیر:

سردرد
مشکل در حافظه و تمرکز
ملتهب شدن گره های لنفاوی زیربغل و یا گردن
درد عضله
گلو درد
درد مفاصل بدون تورم یا قرمزی
خوابی که به نشاط منتهی نمی شود
خستگی بعد از فعالیت فیزیکی و ذهنی

چگونه سندرم خستگی مزمن بر زندگی روزانه فرد تاثیر می گذارد؟

سندرم خستگی مزمن معمولا دوره ای است. شما ممکن است دوره های خستگی شدید را پس از دوره های سلامت و خوشی تجربه کنید. مهم است زمانی که حالتان خوب است بیش از حد فعالیت نکنید، چرا که ممکن است باعث عود بیماری شود. بسیاری از افراد مبتلا به CFS علائمی را تجربه می کنند که پس از فعالیت فیزیکی و ذهنی شدید بدتر می شوند. با تیم مراقبت سلامت خود، برای تعیین سطح فعالیت مناسب مشورت کنید.

گزینه های درمانی برای CFS

هیچ درمانی برای CFS وجود ندارد و هیچ داروی تجویزی به طور خاص برای درمان آن کشف نشده است. با تیم مراقبت های بهداشتی خود برای توسعه استراتژی های مقابله، از جمله مدیریت سطح فعالیت و مصرف داروهایی برای کنترل علائم، مشورت کنید. روی احساس بهتر به جای احساس “نرمال” تمرکز کنید.

ورزش درمانی تدریجی

مطالعات نشان می دهند فعالیت بدنی هدایت شده و تدریجی برای افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن مفید است. ورزش درمانی تدریجی به آرامی شروع می شود و به تدریج مدت زمان ورزش در طول زمان افزایش می یابد. هدف از این کار جلوگیری از افراط و تجربه “شکست” است. مهم است که از تمام فعالیت های فیزیکی اجتناب نکنید. ورزش درمانی تدریجی می تواند به شما کمک کند سطح فعالیت خود را با نوسانات بیماری خود وفق دهید.

داروها

داروها در درجه اول برای کاهش علائمی مانند اختلال خواب و درد مزمن، مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از داروها، مانند داروهای ضد افسردگی تریسایکلیک، درد را کاهش می دهند و تنها با یک قرص خواب را بهبود می بخشند. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن به داروها حساس هستند و ممکن است به دوزهای پایین تر نیاز داشته باشند. حتما با پزشک خود در مورد مزایا و عوارض جانبی داروهای خود صحبت کنید، حتی اگر داروهای بدون نسخه باشند.

منبع: راستینه