تمرین اینتروال شدید یا HIIT
تمرین اینتروال شدید یا HIIT، به یک نوع برنامهی تمرینی اشاره دارد که شامل تمرینات کاردیو، مقاومتی، و قدرتی، با فواصل کوتاه در یک برنامهی تمرینی است. این تمرینات بطور متناوب در یک جلسهی تمرین و به منظور افزایش پایداری، استقامت، و همچنین تفکیک عضلانی انجام میشوند. تمرینات HIIT در میان کسانی که میخواهند استقامت، هماهنگی، سرعت، و چابکیشان را بهبود ببخشند، بسیار محبوب است.
در حالیکه HIIT قطعا یک تمرین عالی است، اما کامل نیست. از آنجا که این سیستم تمرینی به سطح معینی از قدرت و هماهنگی نیاز دارد، همهی افراد برای انجام آن مناسب نیستند. در مقالهی امروز، ما لیستی از معایب تمرینات اینتروال شدید را بیان میکنیم:
خطر بیشتر آسیب دیدگی
از آنجا که HIIT مستلزم انجام یکسری تمرینات در سرعت زیاد است، خطر بیشتری برای آسیب دیدگی وجود دارد، مخصوصا برای مبتدیها. میدانید که HIIT به معنای فشار آوردن به بدن در مقابل محدودیتهایش است. بدن فقط برای انجام یک جلسه تمرین، تحت فشار بسیار زیادی قرار میگیرد. شما باید همیشه قبل و بعد از یک جلسهی تمرینی خودتان را گرم کنید، اما از آنجایی که حفظ یک فرم صحیح در HIIT دشوارتر است، هنوز هم احتمال زیادی وجود دارد که یک عضله را بیش از حد بکشید.
برای مبتدیها مناسب نیست
HIIT یکی از آن تمریناتی است که برای انجام آن به سطح خاصی از تناسب اندام نیاز است. این برنامه قطعا برای مبتدیها نیست. دلیلش این است که ستها، بسیار چالش برانگیز هستند. آنها باید به سرعت انجام شوند و درهر بار نیز فرم درستی داشته باشند. بنابراین تمرینات پیچیدهای که در سیستم تمرینی HIIT وجود دارد، برای آنهایی که هنوز در شروع تمرینات ورزشی هستند، به نوعی زیاده روی است.
هدفمند نیست
HIIT بر خلاف تمرینات با وزنه و قدرتی، یک عضله یا گروه خاص را هدف نمیگیرد. این مساله، هم خوب است و هم بد. HIIT برای افرادی که میخواهند استقامتشان را افزایش دهند عالی است، اما برای کسانی که میخواهند قدرتشان را افزایش دهند یا عضلاتشان را تفکیک کنند کافی نخواهد بود. HIIT، هیچ یک از مهارتهای خاصی که سایر برنامههای تناسب اندام روی آنها کار میکنند را پرورش نمیدهد. برای بهتر کردن اندامتان از طریق HIIT، هنوز هم باید تمرینات هدفمند را با هم ترکیب کنید که اینکار بیشتر وقت شما در باشگاه را میگیرد.
زمانهای ریکاوری طولانیتر
شما برای کامل کردن یک برنامهی HIIT باید در اوج آمادگی فیزیکیتان باشید، و حتی زمانیکه در اوج هستید، باز هم باید بعد از هر جلسه، زمانهای ریکاوری طولانی را تحمل کنید.
HIIT، فشار زیادی روی عضلات، اندامها و مفاصل وارد میکند. هر چه به خودتان فشار بیشتری بیاورید، مدت ریکاوریتان طولانیتر میشود. برای مثال یک جلسهی ۳۰ دقیقهای HIIT، به سه روز ریکاوری نیاز خواهد داشت، در حالیکه یک تمرین یک ساعتهی معمولی برای ریکاوری به ۲ روز استراحت نیاز دارد!
خطرات سلامتی
در موارد شدید استرس عضلانی، این برنامه میتواند باعث رابدومیولیز شود. این وضعیت، زمانی رخ میدهد که فیبرهای عضلانی شروع به تجزیه شدن کرده و به داخل جریان خون نشت کنند. این خون آلوده، وارد کلیهها میشود و باعث آسیب کلیوی میگردد. بنابراین قبل از آغاز این نوع سیستم تمرینی، اول با پزشکتان مشورت کنید. همچنین برای به حداقل رساندن خطر رابدومیولیز، در بین جلسات به مقدار زیادی استراحت کنید.
منبع: مجله تناسب اندام