جنسیدرمان بیماریسلامتینکات سلامتی

اختلالات تمایل جنسی در آقایان و علت های آن

تمایل جنسی: تمایل جنسی به مجموعه ای از خیالبافی ها و خواب های جنسی و تاثیرپذیری از عوامل تحریک کننده محیطی و درونی برای داشتن رفتار جنسی گفته می شود.

کاهش میل جنسی: در این موارد فرد با شکایت کاهش یا فقدان میل و انگیزه جنسی برای داشتن رابطه جنسی مراجعه می نماید. این مشکل ممکن است به صورت حاد یا تدریجی و طی ماه ها و سال ها، ایجاد شده باشد. ممکن است فقط در شرایط خاصی این مشکل برای وی ایجاد گردد. علت کاهش میل جنسی در مردان را می توان در دو گروه اصلی علت های جسمی و عاطفی – روانی تقسیم بندی نمود.

از علل شایع کاهش یا فقدان میل جنسی ، می توان به افسردگی ، اضطراب و استرس ، اختلاف با همسر ، مصرف برخی داروها ، الکل و مواد مخدر و برخی اختلالات هورمونی ( مانند کم کاری تیرویید و افزایش هورمون پرولاکتین ) ، اشاره نمود. همچنین بیماری های سیستمیک مانند نارسایی کبد یا کلیه یا قلب یا دیابت یا بیماری هایی که موجب دردهای مزمن می گردند ، می توانند باعث کاهش تمایلات جنسی گردند.در بررسی اولیه نیاز به گرفتن شرح حال دقیق و انجام معاینه برای صفات ثانویه جنسی و رویش موهای بدن و اندازه بیضه ها و آلت و بزرگی پستان ها می باشد. سپس آزمایش های مورد نیاز که بررسی تکمیلی هورمونی نیز جزیی از آنهاست ، درخواست می گردد و پس از آن درمان طبق صلاحدید پزشک آغاز می شود.

افزایش تمایلات جنسی :
این حالت به صورت ناتوانی در کنترل محرک های جنسی رخ می دهد و موجب می گردد ، فرد به طور مکرر اقدام به برقراری عمل جنسی ( گاهی چندین بار در روز ) یا خودارضایی یا دیدن مکرر تصاویر و فیلم های جنسی ، نماید و این مساله به دغدغه روزمره وی تبدیل می شود و می تواند بر زندگی شخصی و شغل وی اثر منفی بگذارد. در اغلب موارد شریک جنسی وی نیز از این مساله شکایت دارد. این افراد پس از شرح حال و معاینه اولیه نیاز به انجام مشاوره تخصصی روانپزشکی دارند. بیماری های روانپزشکی در راس علت این مشکل می باشند ، مانند بیماری دوقطبی و بیماری زوال عقل ( آلزایمر ). البته این افراد از نظر برخی علت های جسمی ، مانند بیماری های مغزی ( آسیب به قسمت های گیجگاهی و پیشانی مغز ) و … نیز، نیاز به بررسی دارند. گاهی نیز ممکن است افزایش میل جنسی ، عارضه دارویی ( مانند داروهای بیماری پارکینسون ) باشد. برای حل این مشکل ، در مان های دارویی زیر نظر پزشک و بسته به شدت اختلال باید آغاز گردد. مشاوره روانپزشکی نیز در این موارد ضروری است.

منبع: سایت دکتر پیمان صالحی متخصص جراحی و کلیه مجاری ادرارب و ناباروری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *