عطارباشی و طب سنتی

خواص شنبلیله

a1.7

کليات گياه شناسي

شنبليله سبزي اصلي قورمه سبزي ، غذاي مطبوع ايراني است . اين گياه در نواحي مختلف ايران ، مصر،

هند ، الجزيره ، ايتاليا و اسپانيا مي رويد . شنبليله داراي مواد چرب ، مواد نشاسته اي ، مواد ازته ، مواد

فسفره و مادهاي بنام گونل لين مي باشد .

ترکيبات شيميايي:

البته اين گياه داراي طعم و اسانس معطر مي باشد . تحقيقات جديد نشان داده است که شنبليله داراي

نيز ناميده مي شود ،مي باشد . اين ويتامين عامل جلوگيري آنند B اسيد نيكوتينيك يا نياسين که ويتامين 3

از بيماري پلاگرا مي باشد و همچنين اثر گشاد کننده عروق را نيز درا است .

خواص داروئي:

يكي از دانشمندان با تحقيقات زيادي که روي شنبيليه انجام داد دريافت که شنبليله در رفع سل استخواني

اطفال بسيار موثر است . شنبليله در طي قرون گذشته در ايران براي بسياري از بيماريها مصرف مي شده

است . براي اين منظور حتي از دانه شنبليله استفاده شده است و بيماريها سريعا بهبود پيدا مي کند .

شنبليله چون داراي مواد فسفره ،آهن ،ازته و ياستازهاي مختلف مي باشد تقويت کننده لوزالمعده نيز مي

باشد و بنابراين دستگاه هاضمه را بكار انداخته و لاغري هاي مفرط را از بين مي برد .

شنبليله بطور کلي شفادهنده بيماريهاي روحي و جسمي است وحتي اثرات مفيدي در اشخاص مبتلا به

مرض قند و سل ريوي و استخواني درد . در قديم شنبليله براي مداواي بيماري قند بكار مي رفته است دانه

شنبليله با اين همه خواص مفيد داراي بوي ناپسند است بنابراين براي استفاده از آن دانه در شده آنرا با

مواد معطر بايد مخلوط نمود که بوي بد آن را تا اندازه اي برطرف کنند .

طرز استفاده:

براي تهيه پماد شنبليله 3 تا 4 قاشق سوپخوري در دانه شنبليله را با سرکه مخلوط کرده و براي رفع

التهابهاي سطحي پوست بدن مصرف کنيد .براي تقويت عمومي بدن بهتر است که دانه شنبليله و گياه آن را

قبل از غذا مصرف کرد.

مضرات :

مضرات خاصي براي آن بيان نشده است.

مجله سلامتی عطارباشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *