خواص دارویی و ویژگی های گیاه گلدن بری

دانستنی های علمی:

گیاه گُلدن بِری از جنس Physalis بوده و ارتباط خویشاوندی نزدیکی با تاماتیلو و فانوسی چینی دارد. گیاهان این جنس از خانواده بادمجانیان (Solanaceae) می باشند. همچنین این گیاه ارتباط خویشاوندی دوری نیز با گیاهان خوراکی مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی و بادمجان دارد.

خصوصیات گیاه شناسی:

گیاه گلدن بری به صورت درختچه ای کوچک است که می تواند به صورت یکساله یا چندساله رشد کند.
میوه های این گیاه از نوع سته ای، بدون کرک و صاف، کروی و کوچک و به رنگ زرد هستند. این میوه ها در یک کاسه ی گل کیسه ای یا بادکنکی شکل محصور شده اند. اندازه میوه ها به اندازه ی یک تیله بوده و حدود یک تا دو سانتیمتر نیز قطر دارند.
مانند گوجه فرنگی، دارای تعداد زیادی بذرهای کوچک است. رنگ میوه ها به رنگ زرد روشن تا پرتقالی است و در صورت رسیدن کامل مزه ی شیرین یا ترش ملایمی دارد. کاسه گل پس از ریزش گلبرگ ها، رشد کرده و میوه ها را محصور می کند. در صورت رسیدن میوه ها، رنگ کاسه ی گل نیز به قهوه ای تغییر می یابد. از این میوه ها برای تهیه اسنک ها، کیک ها یا مرباها استفاده می شود. همچنین به عنوان چاشنی یا سالاد میوه به همراه آووکادو نیز کاربرد دارد.

شرایط محیط رشد:

گلدن بری بومی برزیل است اما در ارتفاعات و نواحی گرمسیر پرو، کلمبیا و اکوادور گسترش یافته است. در این مناطق، این گیاه به صورت خودرو رشد کرده و میوه های آن در فروشگاه ها و بازارهای محلی به فروش می رسد.
امروزه کولتیوارهای مختلفی از این گیاه در دیگر نواحی گرمسیری، نیمه گرمسیری و حتی نواحی معتدله نیز کشت می گردد.
در خاک های مختلف از نظر بافت رشد می کند ولی خاک های به خوبی آبیاری شده را ترجیح می دهد. حتی در خاک های فقیر از نظر مواد غذایی نیز می تواند رشد کند.
از نظر نیاز نوری به آفتاب کامل نیاز دارد اما می تواند در شرایط نیمه سایه نیز پرورش یابد.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی گلدن بری

از میوه های این گیاه برای تهیه اسنک ها، کیک ها یا مرباها استفاده می شود. همچنین به عنوان چاشنی یا سالاد میوه به همراه آووکادو نیز کاربرد دارد.
همچنین به عنوان ظاهری زیبا، به عنوان گیاهی زینتی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
تحقیقات اخیر روی ترکیبات فنولی و یا کاروتنوئیدهای این گیاه نشان داد که این گیاه دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. میزان ترکیبات فنولی در میوه های این گیاه به نوع یا کولتیوار کشت شده و زمان رسیدن میوه ها بستگی دارد.
بذرهای این گیاه حاوی اسیدهای چربی مانند لینولئیک اسید، اولئیک اسید، بتا سیتوسترول و کامپسترول می باشد.
این گیاه همچنین دارای ملاتونین نیز می باشد.

ارزش غذایی:

طبق پژوهش های انجام شده، صد گرم از میوه های این گیاه حاوی مقدار کمی کالری (53 کیلوکالری یا 222 کیلوژول) انرژی، حدود 11.2 گرم کربوهیدرات ها، 0.7 گرم چربی، 1.9 گرم پروتئین، 36 میکروگرم ویتامین آ، 0.11 میلیگرم ویتامین ب1، 0.04 میلیگرم ویتامین ب2، 2.8 میلیگرم نیاسین یا ویتامین ب3، 11 میلیگرم ویتامین ث، 9 میلیگرم کلسیم، 1 میلیگرم آهن و 40 میلیگرم فسفر می باشد.

تکثیر:

تکثیر این گیاه از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. معمولاً بذرها را در ماه های مارچ تا آپریل در گلخانه کشت می کنند. این بذرها به سرعت جوانه می زنند. پس از چهار تا شش برگی شدن نشاها، آنها را به گلدان ها یا زمین اصلی منتقل می کنند.

منبع: نارگیل