پرهیزاتدرمان بیماریسلامتینکات سلامتی

موارد استفاده و عوارض پردنیزون

موارد استفاده و عوارض پردنیزون

پردنیزون برای درمان بیماری هایی مانند آرتریت، اختلالات خونی، مشکلات تنفسی، آلرژی شدید، بیماری های پوستی، سرطان، مشکلات چشم و اختلالات سیستم ایمنی بدن مورد استفاده قرار می گیرد. جهت اطلاعات بیشتر از داروی پردنیزون با این مقاله همراه شوید.

نام تجاری رایج: دلتاسون (Deltasone)

نام عمومی: پردنیزون

موارد استفاده از پردنیزون

پردنیزون متعلق به دسته داروهای شناخته شده تحت عنوان کورتیکواستروئیدها می باشد. این دارو پاسخ سیستم ایمنی بدن را به بیماری های مختلف برای کاهش علائمی مانند واکنش های نوع آلرژیک و تورم کاهش می دهد.

چگونگی استفاده پردنیزون

پردنیزون طبق دستور پزشک از طریق دهان، همراه با غذا یا شیر برای جلوگیری از ناراحتی معده مصرف می شود. شکل قرص این دارو را با یک لیوان پر از آب (معادل 8 اونس / 240 میلی لیتر) مصرف کنید. مگر اینکه پزشک شما دستوری غیر از این داده باشد. اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، دوز آن را به دقت با استفاده از یک دستگاه اندازه گیری(قاشق ویژه) اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید. اگر تنها یک دوز در روز تجویز شده است، آن را صبح قبل از ساعت نه مصرف کنید.

دقیقا طبق دستور پزشک این دارو را مصرف کنید. به دقت برنامه دارویی خود را دنبال کنید. دوز و طول مدت درمان براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می شود. اگر مصرف پردنیزون طبق برنامه متفاوت روزانه است (مثلا یک روز در میان)، علامت زدن در تقویم به یادآوری مصرف دارو کمک می کند.

بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. در صورت توقف ناگهانی مصرف این دارو، ممکن است برخی بیماری ها بدتر شوند. همچنین، ممکن است علائمی مانند کاهش وزن، تهوع، درد عضلانی، سردرد، خستگی و سرگیجه را تجربه کنید. برای جلوگیری از این علائم، هنگام توقف درمان با این دارو، پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. بروز هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن شرایط را فورا گزارش دهید.

اگر وضعیت شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد پزشک را در جریان قرار دهید.

عوارض جانبی پردنیزون

تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، سوزش معده، مشکلات خواب، افزایش تعریق، یا آکنه ممکن است رخ دهد. در صورتی که هر یک از این عوارض باقی ماند یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود گزارش دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما پردنیزون را به این خاطر تجویز کرده است که در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی غیر محتمل اما جدی فورا به پزشک مراجعه کنید، عوارضی همچون: درد عضلانی / گرفتگی عضلات، ضربان نامنظم قلب، ضعف، تورم دست ها / مچ پا / پاها، افزایش وزن غیر معمول، علائم عفونت (مانند تب، گلو درد مداوم)، مشکلات بینایی (مانند تاری دید)، استفراغی که مانند دانه های قهوه است، مدفوع خونی یا سیاه، درد شدید معده / شکم، تغییرات ذهنی / خلق و خوی (مانندافسردگی، نوسانات خلقی، تحریک)، آهسته شدن روند بهبود زخم ها، نازک شدن پوست، استخوان درد، تغییرات دوره قاعدگی، صورت پف کرده، تشنج، کبودی / خونریزی آسان.

پردنیزون به ندرت می تواند موجب افزایش سطح قند خون شما شود، که می تواند دیابت ایجاد کند و یا آن را بدتر کند. در صورتی که علائم قند خون بالا، مانند افزایش تشنگی و تکرر ادرار، بروز کردند فورا به پزشک مراجعه کنید. اگر دیابت دارید، حتما قند خون خود را به طور منظم بررسی کنید. پزشک ممکن است نیاز به تنظیم مجدد داروهای دیابت، برنامه ورزش، و یا رژیم غذایی شما داشته باشد.

واکنش آلرژیک به این دارو نادر است. با این حال، به محض اینکه متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و تنفس مشکل شدید، کمک پزشکی دریافت کنید.

چنانچه شما متوجه عارضه دیگری شدید که در این فهرست ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

احتیاط ها

قبل از مصرف پردنیزون، در صورتی که به این دارو یا هر دارویی دیگری حساسیت دارید پزشک را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است حاویمواد تشکیل دهنده فعالی باشد، که می توانند موجب واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به خصوص از سوابقی همچون: عفونتی که در گذشته یا در حال حاضر دارید (مانند عفونت های قارچی، سل، تبخال)، بیماری قلبی (مانند نارسایی قلبی، حمله قلبی اخیر)، فشار خون بالا، مشکلات تیروئید، بیماری های کلیوی، بیماری کبد، بیماری های معده / روده (از جمله زخم، دیورتیکولیت)، پوکی استخوان (استئوپروز)، اختلالات روانی / خلق و خوی (مانند جنون، اضطراب، افسردگی)، بیماری های چشم (مانند آب مروارید، آب سیاه)، دیابت، عدم تعادل مواد معدنی (مانند سطح پایین پتاسیم / کلسیم در خون)، تشنج، لخته شدن خون، مشکلات خونریزی.

استفاده طولانی مدت از داروهای کورتیکواستروئید می تواند پاسخ بدن به استرس فیزیکی را دشوارتر سازد. بنابراین، در صورتی که از این دارو استفاده می کنید و یا در یک سال گذشته از آن استفاده کرده اید، و یا در صورت داشتن هر بیماری قبل از عمل جراحی و یا درمان های اورژانسی، پزشک یا دندانپزشک خود را مطلع سازید. اگر دچار خستگی یا کاهش وزن غیر معمول شدید فورا با پزشک خود تماس بگیرید. چناچه قرار است برای مدت طولانی از این دارو استفاده کنید، یک کارت هشدار و یا دستبند ID پزشکی با خود به همراه داشته باشید که استفاده شما از این دارو را نشان دهد.

این دارو ممکن است علائم عفونت را پنهان کند. این مشکل می تواند شما را بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دهد و یا ممکن است هر گونه عفونت فعلی را بدتر کند. بنابراین، برای جلوگیری از گسترش عفونت، دستان خود را به خوبی بشویید. از تماس با افرادی که دچار عفونت های مسری (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) هستند، اجتناب کنید. در صورتی که در معرض خطر عفونت قرار گرفتید برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

شکل مایع این دارو می تواند حاوی قند و یا الکل باشد. اگر دچار دیابت، بیماری کبد یا هر بیماری دیگری هستید که نیاز به محدود کردن یا جلوگیریاز این مواد در رژیم غذایی شما هست، احتیاط در مصرف دارو توصیه می شود. در مورد استفاده بی خطر این محصول با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است باعث شود واکسینه شدن به خوبی اثر گذار نباشد. بدون رضایت پزشک خود مصون سازی یا واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که به تازگی واکسینه های زنده (مانند واکسن آنفولانزا از طریق استنشاق بینی) دریافت کردند اجتناب کنید.

این دارو ممکن است موجب خونریزی معده گردد.برای اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو در صورتی که در مدت زمان طولانی استفاده شود، می تواند سرعت رشد کودک را آهسته کند. برای اندازه گیری قد و وزن و بررسی رشد کودک خود، به طور منظم به پزشک مراجعه کنید.

در دوران بارداری، این دارو تنها باید در صورت نیاز استفاده شود. به ندرت ممکن است این دارو به جنین آسیب برساند. در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود مشورت کنید. نوزادان متولد شده از مادرانی که از این دارو برای یک دوره طولانی مدت استفاده می کنند، ممکن است مشکلات هورمونی داشته باشند. در صورتی که متوجه علائمی همچون: تهوع / استفراغ مداوم، اسهال شدید، یا ضعف در نوزاد شدید فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می کند. قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

پردنیزون

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است اثر داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی آنها را افزایش دهند. این مقاله شامل همه تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید تهیه کنید (از جمله داروهای تجویزی / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی)  و آن را به پزشک و داروساز خود نشان دهید. بدون تایید پزشک هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز آن را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: aldesleukin ،mifepristone و همینطور داروهایی که می توانندموجب خونریزی یا کبودی شوند (مانند داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، رقیق کننده های خون مانند دابیگاتران / وارفارین، داروهای غیراستروئید مانند آسپرین / سلکوکسیب / ایبوپروفن).

اگر پزشک مصرف آسپرین با دوز پایین را برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی (معمولا در دوزهای 81-325 میلی گرم در روز) تجویز کرده است، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این دستور داده باشد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است با تست های آزمایشگاهی خاص (از جمله تست های پوستی) تداخل داشته باشد و احتمالا منجر به نتایج اشتباه می شود. قبل از انجام آزمایش پرسنل آزمایشگاه و پزشک خود را از مصرف این دارو مطلع سازید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران میتوان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن 1490 تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها میتوانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس 1155 تماس بگیرند.

نکته  های مهم

پردنیزون را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: راستینه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *