کراتین در تمرینات چه نقشی دارد؟

به یاد داشته باشید، کراتین مستقیما مسئول عضله سازی نیست. تاثیر آن غیر مستقیم است.

کراتین میزان کراتین فسفاتی که در بافت عضله دارید را افزایش می دهد. سپس کراتین فسفات برای پر کردنATP  که به عنوان منبع انرژی سریع برای فعالیت هایی هم چون ورزش های قدرتی یا وزنه برداری یا ورزش های سرعتی استفاده می شود به کار می رود.

هرچقدر کراتین فسفات بیشتری در دسترس داشته باشید، در زمان اوج ورزش ATP بیشتری می توانید جایگزین کنید. در نتیجه، در تمرینات می توانید طولانی تر و سخت تر تلاش کنید چون کراتین میزان تولید انرژی در سلول های عضلانی را افزایش می دهد. به یاد داشته باشید که قدرت بیشتر به معنی وزنه سنگین تر و تعداد حرکات بیشتر است، تعدا حرکات بیشتر و وزنه سنگین تر یعنی رشد عضلانی بیشتر.

برای مثال پرس سینه را در نظر بگیرید. می خواهید حداقل ۴ تا ۶ تکرار با وزنه های سنگین داشته  باشید (حداقل ۴ تکرار). هم چنین فرض کنید که مکمل کراتین مصرف نمی کنید. چون تنها میزان کمی کراتین از رژیم غذایی خود دریافت می کنید، بنابراین کراتین فسفات زیادی در عضلات ندارید. بنابراین هالتر را بلند میکنید و یک حرکت انجام می دهید. نفس عمیقی می کشید و با تقلای زیادی تکرار دوم را می روید. می دانید تکرار بعدی سخت تر خواهد شد چون عضلاتتان انرژی اش را از دست داده است. با این دو تکرار، منبع ATP در عضله را کاهش داده اید. اکنون بدن به دنبال کراتین فسفات بیشتری است تا به ATP تبدیل شود و قدرت یک یا دو حرکت بیشتر را داشته باشد. با این وجود چون کراتین فسفات کافی ندارید، بنابراین ATP کافی ندارید و نمی توانید وزنه بیشتری بردارید، عضلاتتان ناتوان می مانند و وزنه بر روی سینه تان می ماند.

اکنون تصور کنید که در طول هفته کراتین مصرف کرده اید، به باشگاه می ایید و می خواهید همان میزان وزنه را بلند کنید. وزنه را بلند می کنید، دو حرکت را به راحتی انجام می دهید. در داخل عضلات کراتین فسفات بیشتری برای تبدیل انرژی دارید. یعنی انرژی کوتاه مدت بیشتری برای وزنه برداشتن دارید.دو تکرار دیگر دارید و در نهایت ۵ تکرار را تکمیل می کنید. با تعجب و شک می نشینید.

این کاریی است که کراتین انجام می دهد: تجدید انرژی کوتاه مدت، انرژی که برای ادامه وزنه برداری نیاز دارید.

منبع: فیتامین