روش های پیش گیری از آسیب ها در فوتبال

Hamideh.v 12/08/2016 0 Comments آسیب های فوتبال،بازی فوتبال،پیشگیری از آسیب ها،ضربه مغزی،فوتبال،فوتبالیست ها،ورزش

فوتبال یکی از ورزش های پر طرفدار در بین جوانان است و در عوض میزان آسیب دیدگی در آن بیش از سایر ورزش هاست. در کشور آمریکا، تنها در سال ۲۰۰۷ بیش از ۲۹۰٫۰۰۰ ورزشکار زیر ۱۸ سال به مطب دکتر، کلینیک و یا اورژانس مراجعه کردند تا آسیب دیدگی که در فوتبال دچار آن شده بودند درمان کنند.

چه نوع آسیب هایی در فوتبال رایج تر است؟

آسیب هایی که در فوتبال رخ می دهد بیشتر به سبب برخورد بازیکنان با هم و یا سرعت بالای آنهاست. بعضی از آسب ها هم به خاطر ضربه خوردن است مثلا ضربه مغزی که از رایج ترین این نوع آسیب هاست. نیرویی که فوتبالیست وارد می کند تا مانع از نفوذ حریف شود و یا برعکس برای اینکه خودش به زمین حریف نفوذ کند باعث می شود که یک فوتبالیست در هر ناحیه ای از بدنش دچار آسیب شود.

فوتبالیست ها چه آسیب هایی می بینند؟

آسیب های ناشی از ضربه

از متدوال ترین آسیب های ضربه ای آسیب دیدگی زانو است، به ویژه آسیب دیدگی رباط پشت یا جلوی زانو و اسیب دیدگی مینیسک. این آسیب ها حتی می توانند بر فعالیت ورزشی طولانی مدت فرد تاثیر منفی بگذارند. همچنین آسیب دیدگی مچ پا به دلیل ضربات حریف و یا سر خوردن روی زمین بسیار متداول است.

آسیب شانه هم از دیگر آسیب های رایج بین فوتبالیست ها است به ویژه فوتبالیست هایی که در خط دفاعی بازی می کنند. آسیب دیدگی مفاصل سرشانه هم در بازیکنان فوتبال زیاد مشاهده می شود.

ضربه مغزی

فوتبالیست ها تا حد زیادی در معرض ضربه مغزی هستند. ضربه مغزی نوعی تغییر در شرایط مغز ایجاد می کند. لازم نیست که فردی که ضربه مغزی شده حتما بیهوش شود. بعضی از نشانه های ضربه مغزی می تواند سردردهای طولانی، احساس سرگیجه، تهوع، از دست دادن تعادل، خواب آلودگی، بی حس شدن، اختلال در تمرکز، و تار شدن دید باشد.

آسیب های ناشی از کار کشیدن بیش از حد از عضلات

کمر درد، یکی از دردهای رایج بین فوتبالیست هاست که به دلیل استفاده بیش از حد از عضلات این ناحیه رخ می دهد. این افراد اغلب زمان کافی برای ریکاوری به عضلات خود نمی دهند و دایم در حال فعالیت هستند. زانو درد هم در بین فوتبالیست ها شایع است که اغلب با تقویت عضلات چهار سر درمان می شود.

آسیب های ناشی از گرمازدگی

گرمازدگی هم در میان فوتبالیست های جوان رایج است به ویژه زمانی که تازه تمرینات خود را آغاز کرده اند. این نوع آسیب بیشتر در فصل تابستان رخ می دهد که دمای هوا بالاست و میزان رطوبت هم در بعضی مناطق بالا می رود. فعالیت های بدنی شدید می توانند منجر به عرق کردن زیاد شوند که در نتیجه بدن آب و املاح زیادی از دست می دهد.

اولین علایم گرمازدگی گرفتگی در گروه های عضلانی اصلی است. این نوع آسیب اگر با خنک کردن بدن و رساندن مایعات درمان نشود می تواند منجر به شوک گرمایی شود که حتی ممکن است سبب مرگ شود. بنابراین بسیار اهمیت دارد که فوتبالیست ها آب از دست رفته بدن خود را به موقع جبران کنند و علایم گرما زدگی را جدی بگیرند.