پراشتهایی عصبی چیست؟(۱)

پر اشتهایی عصبی نوعی اختلال تغذیه ای و مشخصه اصلی آن خوردن مقدار زیادی غذا در یك زمان كوتاه و بدون دلیل خاص و پس از آن واداركردن بدن به تخلیه انرژی اضافی است. این تخلیه كالری اضافی از طریق روشهایی از قبیل استفراغ یا استفاده از داروهای مسهل، تنقیه یا استفاده از داروهای مُدر صورت میگیرد. همچنین بسیاری از افراد بجای انجام چنین روشهایی به ورزشهای سنگین یا روزه داریهای طولانی مدت برای ازبین­ بردن كالری دریافتی اضافی پناه میبرند. این مسأله میتواند منجر به جراحات و آسیب جدی در فرد شود. یكی از مشخصه های اصلی این رفتار این است كه در هنگام غذاخوردن اصلاً نمیتوانند میزان غذای دریافتی خود را كنترل كنند. آنها میخورند و میخورند و حتی زمانیكه احساس سیری و حتی ناراحتی میكنند باز هم به غذاخوردن ادامه میدهند. اغلب افرادی كه پراشتهایی عصبی دارند به این نكته اذعان دارند كه رفتارشان طبیعی نیست و نمیتوانند آنرا كنترل كنند. آنها معمولاً نسبت به رفتار خود خجالت زده و ناراحت هستند و در نتیجه رفتار و عادات غذایی خود را از دیگران پنهان میكنند. . بعنوان مثال شبها بعد از آنكه تمام خانواده خوابیدند به غذاخوردن میپردازند و یا قبل از رسیدن به خانه غذا تهیه كرده و در ماشین مصرف میكنند.

رژیم گرفتن یكی از محركهایی است كه فرد را به جاده ابتلا به پراشتهایی عصبی هدایت میكند. فردی كه در آینده پراشتها میشود نسبت به وزن و شكل ظاهری خود خیلی حساس است و مرتباً رژیم كاهش وزن میگیرد. اغلب خانمها به این اختلال دچار میشوند. آن­ها در ابتدا با رژیمهای خیلی سخت و كم كالری شروع میكنند و پس از آنكه نتوانستند در رژیم غذایی موفق باشند به مقدار خیلی بیشتر از حد گرسنگی غذا میخورند تا احساس خود را برطرف سازند؛ اما پس از آن احساس گناه کرده و شروع به ورزشهای سنگین یا تخلیه غذا از بدن خود میكنند تا از شر كالریهای اضافی خلاص شوند. در ابتدا این رفتار به ندرت اتفاق میافتد؛ اما بتدریج عادی شده و باعث ایجاد اختلال در روابط دوستانه فرد، روابط اجتماعی و فعالیتهای روزانه او میشود. این قبیل رفتارها اثرات زیانباری بر سلامتی فیزیكی و روانی افراد گذاشته و باید هرچه سریعتر درمان شوند.

علل ایجاد کننده پراشتهایی عصبی

وراثت

خویشاوندان نزدیک ، معمولاً مادر یا خواهر مبتلا به این اختلال، شانس درگیری فرد را بیشتر میكنند. این مسأله در خصوص زنان بیشتر از مردان صدق میكند. تاریخچه خانوادگی افسردگی، الكلیسم و چاقی، ریسك بروز این بیماری را بیشتر میكند.

عوامل بیولوژیكی

شواهد مختلفی نشان میدهند كه پراشتهایی عصبی با مقادیر كم سروتونین مغز در ارتباط است. سروتونین یك انتقال ­دهنده عصبی است كه یكی از نقشهای آن تنظیم احساس سیری یا پری در فرد بوده و به او میگوید غذاخوردن را متوقف كند. انتقال ­دهنده­ های عصبی در اختلالات ذهنی دیگر از قبیل افسردگی نیز تغییر میكنند كه این مسأله اغلب با پراشتهایی همراه است.

عوامل روانی

به نظر میرسد كه انواع مختلفی از شخصیتها بیشتر از بقیه در معرض خطر ابتلا به پراشتهایی عصبی هستند. این افراد كمتر قادرند كه محركات محیطی را تحت كنترل در بیاورند. آنها اغلب درگیر رفتارهای پرخطری از قبیل خرید زیاد، اعتیاد به مواد مخدر یا الكل و رفتارهای جنسی پرخطر هستند. این افراد اعتماد به نفس ضعیفی داشته و اعتماد به نفس در آنها بستگی به تصدیق اطرافیان دارد. در بین آنها اختلالات دیگری از قبیل افسردگی، وسواس فكری عملی و اضطراب شایع است.

ادامه دارد…
از این مطالب برای سلامتی ، بهبود شیوه زندگی و پیشگیری از بیماری های خود و عزیزانتان استفاده فرمایید و در صورتی که مطلب را مفید تشخیص دادید لطفا آن را به اشتراک بگذارید و ما را به دیگران معرفی نمایید .