دانستنی های استئوپروز(1)!

استئوپروز به معنای استخوان‌های خلل و فرج دار است. مقاوم‌ترین دوره زمانی استخوان‌ها در حدود سی سالگی است، سپس چگالی آن‌ها رو به کاهش می‌رود. استئوپروز دلیل اصلی 5/1 میلیون شکستگی در سال است. حدود نیمی از زنان 50 سال و بالاتر در امریکا، شکستگی‌های مربوط به استئوپروز دارند. شکستگی‌های ستون مهره‌ها –شکستگی‌های ریزی که باعث می‌شوند مهره‌ها روی هم افتاده و شکل نخاع تغییر کند- از همه رایج‌تر هستند. شکستگی‌های استخوان خاصره سبب مشکلات حرکتی طولانی مدت شده که هم‌چنین خطر مرگ را افزایش می‌دهند. شکستگی مچ دست، لگن و دیگر شکستگی‌ها در بین این افراد متداول است.

علائم استئوپروز

ممکن است افراد تا قبل از رخ دادن یک شکستگی یا تغییراتی در وضعیت بدن متوجه وجود استئوپروز نشوند. درد پشت که توسط تغییراتی در مهره‌ها ایجاد می‌شود، ممکن است اولین نشانه استئوپروز باشد.

دلایل استئوپروز

استخوان‌های ما در طول زندگی مرتبا مورد ترمیم قرار می‌گیرند. استخوان‌ها از کلاژن –یک پروتئین که قالب اصلی را ایجاد می‌کند- و فسفات کلسیم –یک ماده معدنی که استخوان را سخت می‌کند- تشکیل شده‌اند. با افزایش سن، کاهش استخوان‌ها بیش از جایگزینی آن‌ها رخ می‌دهد. بیشترین تغییر در چگالی استخوان‌های زنان در 5 تا 7 سال پس از یائسگی اتفاق می‌افتد.

افراد در معرض خطر

کاهش استخوان‌ها روندی طبیعی در افزایش سن است. اما کاهش چگالی استخوان‌ها در همه افراد در حدی نیست که به استئوپروز منجر شود. با این حال با افزایش سن، خطر ابتلا به استئوپروز افزایش می‌یابد. معمولا استخوان‌های زنان باریک‌تر از مردان بوده و کاهش چگالی آن‌ها پس از یائسگی با سرعت بیشتری رخ می‌دهد. بنابراین این واقعیت که حدود 80% افراد مبتلا به استئوپروز را زنان تشکیل می‌دهند، اصلا تعجب آور نیست.

ارتباط استئوپروز با جنسیت

استئوپروز در بین زنان رایج‌تر است، اما مردان نیز در خطر می‌باشند. در حقیقت، 25% مردان بالای 50 سال، شکستگی‌های مربوط به استئوپروز دارند. از آن جایی که استئوپروز اغلب یک بیماری زنانه قلمداد می‌شود، ممکن است مردان مورد آزمایش قرار نگرفته و در آن‌ها تشخیص داده نشود.

عوامل خطر استئوپروز

عوامل خطر غیر قابل کنترل

احتمال پیشرفت استئوپروز در زنان لاغری که جثه کوچکی دارند، بیشتر است. وراثت و نژاد نیز نقش ایفا می‌کنند. استئوپروز در میان سفید پوستان و آسیایی‌ها بیش از سیاه پوستان و اسپانیایی‌ها دیده می‌شود. بعضی بیماری‌ها مانند دیابت نوع 1، آرتریت روماتوئید، بیماری التهابی روده و اختلالات هورمونی نیز در کاهش چگالی استخوان‌ها دخیل هستند.

تاثیر نژاد بر استئوپروز

عوامل خطر قابل کنترل

استعمال دخانیات، کم تحرکی و رژیم غذایی با کلسیم و ویتامین D ناکافی، خطر استئوپروز را افزایش می‌دهند. زیاده روی در مصرف مشروبات الکلی نیز به کاهش استخوان‌ها و خطر شکستگی منجر می‌شود. کورتیکواستروئید‌ها و داروهای ضد التهابی خطر کاهش استخوان را افزایش می‌دهند. اختلالات خوردن (کم اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی) نیز در کاهش سلامت استخوان‌ها نقش دارند.

تشخیص استئوپروز

ممکن است پزشک با مشاهده این موارد به شما انجام آزمایش تعیین چگالی معدنی استخوان را پیشنهاد دهد. این موارد عبارتند از:

افراد بالای 50 سال با یک استخوان شکسته
زنان بالای 65 سال یا مردان بالای 70 سال
زنان در حال یائسگی یا پس از یائسگی دارای عوامل خطر
مردان 50 تا 69 ساله دارای عوامل خطر

تشخیص استئوپروز

این آزمایش، چگالی معدنی استخوان را با یک فرد سالم 30 ساله مقایسه کرده و به این صورت تفسیر می‌‌شود:
1- و بیشتر: چگالی استخوان طبیعی
بین 1- و 2-: کاهش چگالی استخوان (استئوپنی)
5/2- و کمتر: استئوپروز

این مطلب ادامه دارد…

منبع: WebMD