هپاتیت و رابطه جنسی
بهطور گستردهای چنین شناخته شدهاست که هپاتیت ویروسی می‌تواند از طریق مصرف موادغذایی آلوده یا اشتراک سوزنهای تزریق زیرجلدی سرایت یابد.
اما بیماری تخریبکبد نیز می‌تواند گاهیاوقات از طریق تماسجنسی انتقال یابد. در این بخش به مواردی اشاره میکنیم شما باید برای محافظت از خود بدانید.
همه چیز درباره هپاتیت و رابطه جنسی
چند نوع هپاتیت ویروسی وجود دارد؟
دانشمندان حداقل پنج نوع هپاتیت ویروسی که منجر به مشکلات کبدی میشوند، شناسائی کردهاند. هپاتیت A، هپاتیت B و هپاتیت C تهدیدهای اصلی بهشمار میروند.
آیا تمام انواع بیماری هپاتیت میتوانند از طریق تماسجنسی انتقال یابند؟
هپاتیت A از طریق تماس دهانی-مقعدی سرایت مییابد و درصورتی این سرایت اتفاق میافتد که یک تماس دهانی-مقعدی یا تماس با انگشتان یا اشیائی که در تماس با مقعد یک فرد آلوده بودهاند، وجود داشته باشد. اگر حتی مقدار میکروسکوپی از مدفوع مملو از ویروس وارد دهان شود، می‌تواند بهطور بالقوه سرایت این بیماری را در پی داشته باشد.
هپاتیت ب 50 الی 100 بار راحتتر از اچآیوی(ویروسی که سبب بیماری ایدز میشود) از راه جنسی انتقال مییابد. ویروس ایدز در ترشحات واژنی، بزاق و منی یافت میشود. رابطهجنسی دهانی و بهویژه معقدی، چه در تماس با جنسمخالف یا جنسموافق، راههای احتمالی انتقال این ویروس هستند. این ویروس از طریق دستدادن، بغلکردن یا حتی بوسهی خشک بر لبها انتقال نمییابد. احتمال انتقال ویروس از طریق بوسیدن عمیق ناشناخته است زیرا هیچ گونه سرایتی پس از تماس با بزاق فرد مبتلا قطعا مستند نشدهاست. بااینوجود زمانیکه ویروس ایدز در بزاق یافت شود، احتمالا خطر انتقال از طریق بوسیدن عمیق وجود دارد و درصورتیکه یکی از شرکای‌جنسی براکتارتوندسی یا بریدگی یا زخم باز در دهان داشته باشد، خطر انتقال افزایش مییابد. احتمال مبتلا شدن به این ویروس با تعداد شرکای‌جنسی که یک فرد دارد، افزایش مییابد.بنابراین افراد بیقید در روابطجنسی بهمیزان بیشتری در معرض دریافت این ویروس هستند.
هپاتیت C از طریق تماس با خون یک فرد آلوده انتقال مییابد که ممکناست بهخاطر زخمها و بریدگیهای تناسلی و خونقاعدگی سرایت یابد. ویروس هپاتیت C با درصد ابتلای بالایی در میان افرادی که سابقهیبیبندوباری جنسی دارند، تشخیص داده شدهاست که میتوان آن را بهعنوان سابقهای از یک بیماری انتقالیافته از راهجنسی، رابطهجنسی با یک فاحشه، بیش از پنج شریک جنسی در سال، یا یک ترکیبی از این موارد تعریف کرد. فردی که در یک رابطهی طولانیمدت تکهمسری با یک فردی مبتلا به هپاتیتC میباشد به ندرت مبتلا به این بیماری میشود. تنها حدودا 2 درصد از شرکای‌جنسی افراد مبتلا به هپاتیتC نیز تست ویروس هپاتیتC آنها مثبت بوده است. با اینوجود تذکر این نکته مهم است که این آمار فقط برمبنای مدارک و ادله غیرمستقیم میباشد. بنابراین این موضوع که آیا این افراد از طریق عملجنسی مبتلا شده‌اند یا از یک راه دیگر روشن نیست. برایمثال افرادی که روابط طولانیمدت دارند معمولا در زمان بیماری یا جراحت ملاحظهی یکدیگر را میکنند. طی این زمانها ویروس هپاتیتC می‌تواند به همسر یا شریک انتقال داده شود زیرا زن و شوهر نمیتوانند نسبت به اجتناب از تماس با خون محتاط باشند.
آیا مردان و زنان بهیک اندازه درمعرض خطر ابتلا به هپاتیت از طریق رابطهجنسی هستند؟
خطر ابتلا به هپاتیت از طریق رفتار یک فرد تعیین میشود و نه جنسیت فرد، اگرچه برخی از مطالعات نشان دادهاند که انتقال این بیماری از جانب مرد به زن راحتتر صورت میگیرد تا برعکس آن.
مردانی که با همجنس خود رابطهجنسی دارند 10 الی 15 بار بهاحتمال زیاد بیشتر از جمعیت عمومی به هپاتیتB مبتلا میشوند.
چگونه میتوان پیش از داشتن رابطهجنسی اطمینان حاصل یافت که شریکجنسی ناقل هپاتیت نیست؟
هیچ علامت یا نشانهی مطمئنی وجود ندارد که نشان دهد فردی مبتلا به هپاتیت است. برخی از افراد مبتلا به هپاتیت حتی در مراحل پیشرفتهی بیماری کاملا سالم بهنظر میرسند. کارشناسان صحبت با شرکای‌جنسی در مورد خطر هپاتیت و سایر بیماریهای عفونی انتقالیافته از راهجنسی را توصیه میکنند.
البته درصورتیکه متوجه شوید فردی دارای چشمها و پوست زرد است( بیماری شناختهشدهای باعنوان یرقان) این موضوع را یک علامتخطر بهحساب آورید. علائم دیگر هپاتیت شامل تب، خستگی، کاهش اشتها، حالتتهوع، استفراغ در مفاصل یا شکمی و مدفوع بهرنگ خاک رس هستند. آزمایشهای خونی برای تعیین اینکه فردی ناقل هپاتیتی است که می‌تواند از طریق رابطهجنسی انتقال یابد، موجود هستند.
آیا برخی از اعمالجنسی بهاحتمال خیلیزیاد منجر به انتقال هپاتیت میشوند؟
هرگونه فعالیتجنسی که ممکناست سبب خراشها، بریدگیها یا زخمهای دیگری شود، بسیار خطرناک است.
چنین تصور میشود که رابطهجنسی معقدی نسبت به رابطهی واژنی پرمخاطرهتر است و هردوی این نوع رابطهها از رابطهجنسی دهانی پرمخاطرهتر هستند. تماس دهانی-مقعدی نیز خطرناک است. برای بهحداقل رساندن خطر انتقال ویروس کارشناسان چنین عنوان میکنند که هر فردی که بهلحاظ جنسی فعال است و رابطهی متقابلا تکهمسری ندارد باید اقدامات احتیاطی را اتخاذ نماید مانند قرار دادن موانعی چون کاندوم، سد دندانی، کاندوم زنانه و لاتکس انگشتی بین شما و خون و مایعات بدن فرد دیگر بهاضافهی واکسینهشدن علیه هپاتیت B وC. هیچگونه واکسنی برای هپاتیت نوع C وجود ندارد.
آیا امکان ابتلا به هپاتیت از راه بوسیدن وجود دارد؟
ابتلا به بیماری هپاتیت از راه بوسیدن یک فرد ناقل بعید است. اگرچه بوسیدن عمیقی که شامل رد و بدل شدن مقدار زیادی از بزاق باشد می‌تواند منجر به بیماری هپاتیت نوع B شود بهویژه اگر بریدگی یا زخمی در دهان فرد ناقل وجود داشته باشد.
کاندومها به چهمیزان در جلوگیری از انتقال جنسی هپاتیت موثر هستند؟
گمان میشود کاندومهای لاتکس دستکم 99% موثر باشند. بهتر است در هر برخورد جنسی از یک کاندوم استفاده کنید، مگر اینکه یک رابطهی متقابلا تکهمسری داشته باشید. تعدادی از کارشناسان استفاده همیشگی از کاندومهای ساده را توصیه میکنند. کاندومهای طعمدار و معطر ممکن است بهاحتمال زیاد موثر واقع نشوند. از چربکنندههای روغندار استفاده نکنید زیرا می‌تواند مقاومت لاتکس را کاهش دهد
منبع: سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه
